Litel home

Ik huppel door de bossen. Ik vind het er heerlijk en ik voel me zo vrij. Ik loop terug naar mijn huisje. Ik woon midden in het bos en ik blijf daar. Ik vind het fijn om in het bos te zijn waar niemand me stoort. Ik woon in de bossen van Forks. Heel veel mensen zeuren dat het te nat en te groen is in Forks. ik vind het reuze mee vallen. Ik hou van de geur van natte bladeren. En ik vind het ook helemaal niet fijn om in van die hemdjes te lopen. Ik haal dan alleen mijn armen open aan de takken van de bomen. Niemand weet dat ik hier woon, en ik wil ook niet dat iemand het te weten komt. Ik woon al in dit huisje sinds ik me kan herinneren. Ik kom wel eens in het dorp maar dat is alleen maar om dingen te kopen. Onder mijn huisje zit een hele grote kelder dat tot de top toe gevuld is met geld. Ik weet niet hoe ik er aan kom, het was er altijd al. Maar wat maakt mij het uit. Ik heb een computer en tv. Dus ik heb niks te klagen. Ik ben ook helemaal verslaafd aan bovennatuurlijke wezens. Vooral aan vampiers. Ik heb alle Twilight boeken en heb ook alle films. Ik volg ook de tv serie the Vampire Diaries en True Blood. Maar ik vind Twilight toch wel het leukst van allemaal. Maar door mijn tv ben ik ook helemaal op de hoogte van het nieuws en zo. Dus heb ik ook mee gekregen dat er de laatste tijd wandelaars vermist worden in het bos. Ik maak me er niet zo veel zorgen over. Ik ben nu zestien en ik ben nog nooit een gevaar tegen gekomen in het bos. In tegenstelling tot de stad want ik ben daar nu al twee keer bijna geraakt door een auto. Ik kom bij mijn huisje aan. Ik ga naar binnen en ga aan het eten beginnen.