9°

De jongen met bronskleurig haar, het blonde meisje en de gespierde jongen kwamen de klas in lopen, ik had dus les met elke nieuwe leerling. Ze werden voorgesteld als Edward Cullen, Rosalie Hale en Emmett Cullen. Het was overduidelijk dat Rosalie en Emmett en stelletje waren. Toen Edward naar het plaatsje naast mij wou zitten kwam Brandy ineens naast me zitten. Ik zuchtte. Hij kwam meestal alleen bij mij zitten om huiswerk over te schrijven. Edward ging op een van de twee legen plekken voor mij zitten. Brandy zat weer overenthousiast mijn huiswerk over te schrijven in zijn schrift. Ik liet hem maar gewoon overschrijven, hij leert er toch niets van en dan krijgt hij het moeilijker met het examen. Ik wou aantekeningen maken van de les, maar omdat Brandy mijn schrift had moest ik alles maar onthouden, wat makkelijk is met een fotografisch geheugen. De les duurde nog vijf minuten en iedereen begon op te ruimen. ‘Vergeet niet! Volgende week gaan we bloedprikken om ons eigen bloed te onderzoeken’ zei de leraar nog. Ik lachte bij de gedachte van de vorige keer dat we dat deden, de naald kwam haast niet door mijn huid heen. Uiteindelijk was het wel gelukt, maar toen was de les al bijna voorbij. De bel ging en ik trok mijn schrift uit Brandy’s handen. ‘Denk maar niet dat je hem mag meenemen’ gromde ik. Ik schrok van mezelf, ik wist dat ik kon grommen, maar dat had ik mezelf verdrongen omdat het zo dierlijk klonk. Brandy keek me geschrokken na toen ik het lokaal uitliep. Ik zat vandaag normaal gesproken tot twee, maar Grieks viel uit, dus had ik geluk. Beer en Summer waren beiden pas om drie uur klaar dus had ik nog twee uur voor mezelf. Ik liep de trappen af naar de begaande grond en rende blij naar mijn auto. Naast mijn auto stond een zilveren Volvo. Tegen de Volvo stond Edward aangeleund en Renesmee zat in de auto. Toen ze mij zag sprong ze de auto uit. ‘Hael! Heb je zin om te winkelen?’ vroeg ze. Ik ken haar nauwelijks en ze wil nou al winkelen? Ik bedoel ze is aardig enzo, maar het is niet echt al een vriendin denk ik. ‘Uhm, nee dank je’ mompelde ik. ‘O, oke. Misschien een andere keer?’ zei ze. Ik knikte. ‘Natuurlijk’ mompelde ik. Achter de Volvo stond een rode cabriolet BMW met daarin Rosalie die mij boze blikken gaf, wat had ik haar aangedaan? Ik dacht aan haar met mijn ‘trucje’ en ze glimlachte meteen naar me. Ik glimlachte terug en stapte mijn auto in. Misschien moest ik mevrouw Doll vanmiddag eens bellen, want Summer’s school kan niet wachten.