Hoofdstuk 17

Ik weet niet wat ze is, maar de vrouw ziet er niet heel menselijk uit. Opeens ruik ik een heel scherpe geur waar ik misselijk van wordt. Ik kijk haar argwanend aan als ze begint te praten. 'Wat doet zo'n jong meisje als jij hier zo alleen in het bos?'vraagt ze met een heldere stem. 'Het gaat je niks aan,'snauw ik en ik begin boos te worden. Ik snap niet waar het vandaan komt, ik zou eerder bang zijn. 'Je bent niet echt vriendelijk.'Als ze dat zegt voel ik dat vanbinnen begin te koken. 'Maar voor mij hoeft dat ook niet. Je bent gewoon een makkelijke prooi.'Ik begin helemaal te trillen. De vrouw springt op me af en opeens sta ik op
vier poten. Wat gebeurt er met me? vraag ik me af. Wat? Charlotte, ben je ook een wolf?hoor ik Jake's stem geschrokken. Hè? Waar komt dat vandaan? Veel tijd om na te denken heb ik niet, want de vrouw is schrik te boven en probeert me aan te vallen. Help, iemand. Ik word aangevallen.Charlotte, wat is er aan de hand?hoor ik Sam nu. Ik heb geen idee. Eerst was ik mij en nu sta ik op vier poten en heb ik een vacht en wordt ik aangevallen door een roodharige vrouw, denk ik. Victoria, hoor ik van alle kanten. Fijn, nu weet ik haar naam, maar dat helpt me ook niks. Hou vol, Charlotte, we komen je helpen. Precies op dat moment springt Victoria op me af en ik kan haar nog net ontwijken. Ik wist niet dat ik zo snel was. Ze blijft me aanvallen en elke keer kan ik haar maar net ontwijken. Het ene moment valt Victoria me nog aan en het volgende moment wordt ze omsingeld door vier wolven. De vijfde die ik meteen herken als Jake komt naar mij toe. Hij kijkt me even aan en gaat dan beschermend voor me staan. Victoria weet duidelijk dat ze dit niet kan winnen en probeert te ontsnappen. De wolven gaan achter haar aan, maar toch weet ze te ontsnappen. Wat is er met me aan de hand?vraag ik bang. We zullen het je uitleggen, maar we gaan nu eerst naar Emily. Ik ben nog te verstijfd van angst om te lopen. Het komt wel goed, schatje. Ik laat je nog steeds niks overkomen. We rennen met z'n alleen naar Emily's huis en als we er zijn duiken de jongens de bosjes in en komen gewoon als mens terug. Sam rent het huis binnen en komt terug met wat kleren. 'Charlotte, ga even naar het bos. Probeer dan helemaal rustig te worden, dan kun je terug veranderen.'Ik doe wat Sam me heeft gezegd en ren naar het bos. In het bos probeer ik helemaal rustig te worden en verrassend genoeg ben ik binnen een paar seconden weer mezelf. Ik zie dat ik geen kleren meer aan heb en trek vlug de kleren aan die Sam voor me heeft gehaald. Ik loop een beetje onzeker terug naar de rest. Als ik daar ben besef ik wat er is gebeurd en ik val huilend in de armen van Jake.