Hoofdstuk 16

Jake vraagt of ik bij hem wil logeren. Natuurlijk wil ik dat. Ik slaap wel bij Jake in bed, maar het enige dat gebeurt is dat we allebei heel erg diep slapen. Ik ben wakker en nog een beetje moe, maar hij snurkt zo erg dat ik niet meer kan slapen. Ik geef hem een kus op zijn ooglid en verwacht dat hij gewoon doorslaap, maar hij is direct wakker. Hij kust me op mijn mond. 'Lekker geslapen, schatje?'vraagt hij lief. 'Ja, wat een wonder is naast iemand die zo kan snurken,'zeg ik sarcastisch, maar ik druk wel meteen een kusje op zijn mond zodat hij zich niet beledigd voelt. 'Sorry schatje,'zegt hij. Hij lacht mijn lievelingslach. Miljoenen vlinders fladderen door mijn buik als hij zo lacht. 'Zullen we gaan ontbijten?'vraagt Jake. Ik merk nu pas hoeveel honger ik heb. Billy is al op als wij beneden komen. 'Emily heeft gebeld. Ze klonk behoorlijk ongerust. Heb je haar wel gezegd dat je hier bent?'zegt hij. Ik wordt rood. 'Nee, dat ben ik vergeten.''Ze vroeg of je meteen naar huis wilde komen als je wakker was,'zegt Billy. 'Oké, ik kleed me even aan,'zeg ik teleurgesteld. Ik kleed me snel aan en wil naar buiten lopen, maar Jake laat me natuurlijk niet zomaar weg gaan zonder gedag. Hij zoent me en drukt iets blauws in mijn hand. Ik zie dat het een mobieltje is. 'Bel je me als er iets is?'vraagt hij bezorgd. 'Tuurlijk.'

Paar minuten later ben ik bij het huisje van Sam en Emily. Ik loop een beetje nerveus naar binnen. Sam en Emily zitten op de bank. Sam heeft een arm om haar heen geslagen. Emily kijkt heel erg bezorgd en ik voel me schuldig. Ik had het natuurlijk moeten zeggen, maar ik ben te veel aan mijn vrijheid gewend om daar aan te denken. Als ik binnen kom staan Emily en Sam direct op. Ik zie dat Sam wel boos is. 'Jongedame, waar denk je dat je mee bezig bent. Hoe kun je zomaar de hele nacht wegblijven zonder te zeggen waar je bent. Ik weet niet wat je gewend bent, maar hier zijn er regels waar je je aan houdt. We waren heel erg ongerust. Ik verbied je om s'avonds nog weg te gaan.'Ik begin boos te worden. Hij neemt al mijn vrijheid af en hij is mijn vader niet. 'Jullie hebben niets over mij te zeggen!'schreeuw ik en ik ren weer naar buiten. Ik ren en ik ren tot ik diep in het bos ben. Ik heb niet gezien waar ik heen ga, maar dat kan me op het moment weinig schelen. Plotseling sta ik oog in oog met een roodharige vrouw. Haar huid is spierwit en ze heeft bloedrode ogen.