6°

‘Er was eens een prinses genaamd...’ Ik keek Summer vragend aan. ‘Hael!’ zei ze. Ik lachte. ‘Genaamd Hael. Prinses Hael was een heel avontuurlijk meisje, maar haar ouders verboden haar om de buitenwereld te verkennen. Hael mocht alleen op het paleisplein rondlopen, niet verder. Ze hield van bomen klimmen en zwemmen in meren maar volgens haar ouders mochten prinsessen zich niet zo gedragen. Haar ouders waren erg teleurgesteld in Hael toen ze in de boom op het paleisplein klom en gaven haar straf. Ze mocht niet meer naar buiten totdat hun het zeiden. Prinses Hael zat opgesloten in het paleis met bewaking. Op een dag gingen haar ouders weg, naar een feest. Deze kans greep Prinses Hael en ze ontsnapte. Ze wou een normale tiener zijn met normale kleren en normale vrienden. Ze had haar jurk verruild voor een broek met een T-shirt en reisde de stad door, richting het bos. Maar onderweg kwam ze een jongen tegen, Poyel. Ze raakte verliefd en gaf haar droom op om bij hem te zijn. Ze wou niet meer de wereld verkennen, ze wou haar liefde delen met hem. Poyel voelde hetzelfde voor haar als zij voor hem. Maar toen haar ouders thuis kwamen en zagen dat ze weg was stuurde ze hun soldaten weg op zoek naar de Prinses. De ouders van Poyel herkende Hael al snel en daardoor vluchtte Hael. Poyel achtervolgde haar en zij vertelde haar verhaal aan hem. Het maakte Poyel niet uit, hij zal bij haar blijven. Maar toen vond een van de soldaten Hael en nam haar mee. Poyel volgde ze. Hael’s ouders waren heel boos op haar en daardoor moest ze haar kamer inruilen voor de torenkamer. Poyel miste Prinses Hael erg en daardoor brak hij in, in het paleis. Ongezien kwam hij door de bewaking en kwam de torenkamer in. Hael was verrast dat hij binnenkwam. Poyel hield zo veel van Hael dat hij haar ten huwelijk vroeg. Hael zei ja, het maakte haar niet uit wat haar ouders dachten, zolang ze maar bij Poyel kon zijn. De bewaking vond Poyel in haar kamer en beide werden ze voor de koning en koningin gebracht. Daar vertelde Hael alles en haar ouders waren het inderdaad niet eens met de verloving. Daardoor liep Hael weg met Poyel. Ze vonden een huisje waar ze samen gingen wonen en ze leefden nog lang en gelukkig’ verteld ik. Ik keek naast me en zag Summer al slapen. Ik lachte zacht en drukte een kus op haar voorhoofd. Zachtjes stond ik op en liep de kamer uit. Ik liep door naar de kamer van Beer. Hij was nog aan het gamen. ‘Beer doe je zachtjes? Summer slaapt en ik ook zo’ vroeg ik. ‘Jaja, ga nou maar’ mompelde hij. Ik zuchtte en deed de deur dicht. Ik liep nog even naar beneden en deed de voordeur op slot. Ik liep naar mijn kamer en kleedde me om. Ik ging liggen en staarde voor me uit. Het was negen uur, maar ik was niet moe. Ik hield van uitslapen, maar ik kon soms twee dagen zonder slapen. Allemaal heel raar, maar soms ook handig. Ik draaide me op mijn zij en sloot mijn ogen. Ik grinnikte nog even bij de gedachte van ‘Prinsesje Hael’ en viel in slaap.