03. huh wat doet zij hier?

De volgende ochtend wordt ik wakker met het idee dat de gasten weg zijn. Toen ik gister ging slapen waaren ze er nog wel maar dat was ook wel heel vroeg. Ik had geen zin om lang te blijven. Ik heb niet zo veel met al die adele mensen. De meeste zijn harstikke verwaand net als een van de meisjes van gister. Ik weet niet meer hoe ze heet, hoeft ook niet ik hoop haar gewoon niet meer te zien. Ik stond op en liep naar mijn kast op zoek naar mijn les jurk. Het is een donker blauwe jurk met zilver borduursel erop. Er hoort ook nog een mooie licht blauwe mantel bij met op die van mij Zilvere maantjes en licht blauwe safieren.
Ik kan hem echt niet vinden. 'Emma' roep ik. Normaal gesproken probeer ik zoveel moegelijk zelf te doen. Ik vind het namelijk echt niet kunnen een knecht die alles voor je doet. Maar mijn moeder vind dat het zo hoort bij adele. Ach ja nu is het een nood geval zonder die jurk kom ik de magie les niet in. En Natuur dieren en magie zijn mijn leven. Emma komt de kamer in gelopen.'U had mij geroepen milady?' zegt Emma 'Ja dat klopt maar noem me maar gewoon Luna.' 'Wat u wilt Luna' zegt ze. 'Weet je meschien waar mijn les jurk en mantel zijn?' vraag ik. 'Ja ik hab ze voor u gewassen ik zal ze wel even halen.' zegt ze. 'Oke is goed, dankje wel he emma.' zeg ik. Gelukig die zijn terecht. Dan kan ik zo teminste weer naar les. Een paar minuten later komt Emma weer binnen met mijn kleding. 'Harstikke bedankt Emma' zegt ik dankbaar als ik zie hoe schoon mijn kleren zijn. 'Niks te danken, het is gewoon mijn werk.' zegt ze. en ze loopt de kamer uit. Ik kleed me snel aan. Ik loop naar beneden en sta opeens oog in oog met dat verwaande meisje van gister. 'Wat doet zij hier' roep ik boos en geschrokken.