15. 'The Death is watching you, so you better watch out.'
Lief dagboek
Het spijt me dat ik zolang niet heb geschreven, maar ik slaap haast in alle lessen en moet dat dus allemaal bijhouden door alle boeken uitgebreid te lezen. Er is niet veel gebeurd eigenlijk, ik heb het voor mensen opgenomen en ben een paar uur geleden verongelukt. Je vraagt je vast al; waarom? Nou, Patty was nogal boos op me omdat ik haar beledigde (Wat ik dus niet had moeten doen.) en vuurde een spreuk op me af, ik deed dat terug alleen ze bleef non-stop lachen en toen ze me weer wou vervloeken blies dus de grond onder mij op, dat is tenminste een deel dat ik me nog herinner of me verteld is. Ik vraag me af wat er met Patty is gebeurd, zou het goed met haar gaan? Het is vast stom om me zorgen over haar te maken, maar ik ben niet zoals zij. Of mijn ouders. Ik hoop dat alles goed gaat met haar...
Maar ja, ik heb weer een droom gehad. Het ging over hoe Draco en ik elkaar ontmoette en een soort van bevriend werden. Ik ben blij dat ik die droom heb gekregen en geen nachtmerrie, maar het begin vond ik niet echt heel erg leuk. Ik voelde de pijn gewoon, maar dat zou kunnen komen door het ongeluk. Maar ik vertel er niet meer over, over onze ontmoeting, dat komt later wel. Dan ga ik maar verder met mijn verhaal over vroeger hé. Oké, ik wou dus meer van de buitenwereld te weten komen dus ging ik vaker naar de bibliotheek van mijn vader. Zocht de hele tijd naar boeken met plaatjes van de buitenwereld en las boeken die over de buitenwereld gingen. Ik werd steeds meer geobsedeerd in alles daarbuiten, en begon zelfs mijn ouders af te luisteren als er bezoek was. Ik hoefde me gelukkig niet te verstoppen als dooddoeners op bezoek kwamen, meestal dan. Bellatrix van Detta kwam vaak langs (toen ze ontsnapt was dan) en ik voelde me als zij kwam nooit op m'n gemak. Dat kwam vooral doordat ze mij altijd ze eng aankeek, met haar zwart kille ogen. Op een keer luisterde ik af en ze vond me op de gang. Ze besloop me en toen fluisterde ze iets engs in mijn oor. Ze zei: 'De Dood ziet jou, dus pas maar op.' Ik heb nachtenlang niet geslapen doordat ze dat had gezegd. Ik raakte uiteindelijk nieuwsgierig. Ik bleef de tekst herhalen en bedacht me dat ik er een boek over had gevonden in de bibliotheek van mijn vader, dus ik ging opzoek naar het boek. Ik kwam erachter dat er een sprookje was met de Dood erin, en las hem keer op keer. Wat bedoelde ze ermee? Ik ben er nog steeds niet achtergekomen, en ik wil het nog steeds weten. ik heb toen zo vaak naar informatie gezocht, maar ik vond maar heel weinig. Ik had meer aan dat sprookje dan aan alles bij elkaar.
Het spijt me dat ik zolang niet heb geschreven, maar ik slaap haast in alle lessen en moet dat dus allemaal bijhouden door alle boeken uitgebreid te lezen. Er is niet veel gebeurd eigenlijk, ik heb het voor mensen opgenomen en ben een paar uur geleden verongelukt. Je vraagt je vast al; waarom? Nou, Patty was nogal boos op me omdat ik haar beledigde (Wat ik dus niet had moeten doen.) en vuurde een spreuk op me af, ik deed dat terug alleen ze bleef non-stop lachen en toen ze me weer wou vervloeken blies dus de grond onder mij op, dat is tenminste een deel dat ik me nog herinner of me verteld is. Ik vraag me af wat er met Patty is gebeurd, zou het goed met haar gaan? Het is vast stom om me zorgen over haar te maken, maar ik ben niet zoals zij. Of mijn ouders. Ik hoop dat alles goed gaat met haar...
Maar ja, ik heb weer een droom gehad. Het ging over hoe Draco en ik elkaar ontmoette en een soort van bevriend werden. Ik ben blij dat ik die droom heb gekregen en geen nachtmerrie, maar het begin vond ik niet echt heel erg leuk. Ik voelde de pijn gewoon, maar dat zou kunnen komen door het ongeluk. Maar ik vertel er niet meer over, over onze ontmoeting, dat komt later wel. Dan ga ik maar verder met mijn verhaal over vroeger hé. Oké, ik wou dus meer van de buitenwereld te weten komen dus ging ik vaker naar de bibliotheek van mijn vader. Zocht de hele tijd naar boeken met plaatjes van de buitenwereld en las boeken die over de buitenwereld gingen. Ik werd steeds meer geobsedeerd in alles daarbuiten, en begon zelfs mijn ouders af te luisteren als er bezoek was. Ik hoefde me gelukkig niet te verstoppen als dooddoeners op bezoek kwamen, meestal dan. Bellatrix van Detta kwam vaak langs (toen ze ontsnapt was dan) en ik voelde me als zij kwam nooit op m'n gemak. Dat kwam vooral doordat ze mij altijd ze eng aankeek, met haar zwart kille ogen. Op een keer luisterde ik af en ze vond me op de gang. Ze besloop me en toen fluisterde ze iets engs in mijn oor. Ze zei: 'De Dood ziet jou, dus pas maar op.' Ik heb nachtenlang niet geslapen doordat ze dat had gezegd. Ik raakte uiteindelijk nieuwsgierig. Ik bleef de tekst herhalen en bedacht me dat ik er een boek over had gevonden in de bibliotheek van mijn vader, dus ik ging opzoek naar het boek. Ik kwam erachter dat er een sprookje was met de Dood erin, en las hem keer op keer. Wat bedoelde ze ermee? Ik ben er nog steeds niet achtergekomen, en ik wil het nog steeds weten. ik heb toen zo vaak naar informatie gezocht, maar ik vond maar heel weinig. Ik had meer aan dat sprookje dan aan alles bij elkaar.
'Je moet stoppen met schrijven en dit nemen, dat verzacht de pijn.' Olette knikte, 'Mag ik dit afronden?' Madame Plijster knikte en wachtte.
Ik moet jammer genoeg nu stoppen, moet wat innemen voor tegen de pijn. Het duurde eigenlijk best lang voor ze het had. Ach ja.
Mijn vraag is; Wat bedoelde Bellatrix nou?
Veel liefs Olette.
Mijn vraag is; Wat bedoelde Bellatrix nou?
Veel liefs Olette.
Ze legde haar dagboek weg. 'Drukt het niet af op de andere bladzijde?' Olette schudde haar hoofd, 'De bladzijdes zijn zo betoverd dat ze meteen opdrogen als ik het heb geschreven.' Madame Plijster knikte en gaf haar een beker met vaag, oranje spul erin. 'Drink maar.' Olette knikte en dronk het allemaal in 1 keer leeg. Het smaakte best vies, maar ze slikte alles meteen in. Ze gaf de beker terug. 'Zo kijk eens aan, rust nu maar goed uit.' Olette knikte en madame Plijster vertrok. De pijn was minder en ze voelde dat haar hoofd wat lichter werd. Ze hoorde vaag nog mensen praten. 'Mogen we alstublieft kijken?' Het was een bekende stem. 'Sorry heren, maar ze heeft al haar rust nodig. Ik heb haar ook net wat tegen de pijn gegeven en een slaapmiddel dus waarschijnlijk slaapt ze nu.' Ze hoorde een andere bekende stem. 'Maar dan kunnen we haar toch niet lastigvallen, we laten haar heus wel doorslapen!' 'Stil er zijn hier wel meer mensen!' Siste Madame Pijster. 'Laat ons dan naar haar toegaan!' Zei de zelfde stem. 'Oké dan, maar als ik zeg dat jullie weg moeten gaan jullie meteen. Ze ligt daar.' Ze hoorde voetstappen haar richting inkomen en probeerde zich te verzetten tegen het duister.
Kudo? Reactie?
Reageer (3)
Leuk!!
1 decennium geledenzalig!! xx
1 decennium geledensnel verder
1 decennium geleden