026 --- Justin
Er zijn nog geen reacties.
@ Justin Drew Bieber...
Wat doet ze hier, waarom staat ze bij een spoor, ze wilde toch niet nee dat meen je niet, ik ga op mijn hurken voor haar zitten en kijk haar aan, Nykita waarom sta je bij het spoor, ze zegt niks en staart naar de grond, er stond net een jongen achter het spoor, Nykita wilde je zelfmoord plegen, ze knikt en begint nog harder te huilen, ik ga naast haar zitten en hou haar stevig vast, hoe heb je je bedacht vraag ik dan, heb ik niet ik werd voor de trein weggeduwd, door die ene jongen die er net nog was vraag ik, ja door hem is het mislukt zegt ze boos en ze staat op en loopt weer naar het spoor, ik sta ook snel op en hou haar tegen, Nykita doe dit niet, als je dat doet doe je mensen pijn, welke niemand houdt van me schreeuwt ze uit, dat is niet waar Nykita echt niet er zijn heel veel mensen die van je houden, wie dan vraagt ze, Karin, Carl, Chris, Rachel, je broer en ik ook zeg ik en hou haar stevig vast bij haar arm, want ik ben bang als ik haar los laat dat ze weer op het spoor gaat lopen, ze is dicht bij het station en staan mensen naar ons te kijken, Nykita alsjeblieft kom mee naar huis vraag ik zo lief mogelijk, nee schreeuwt ze hard en trekt zich los, ik hoor al dat er een trein komt, ze rent naar het spoor en ze gaat er op staan, Nykita alsjeblieft schreeuw ik huilend, ik zie de trein al aan komen en hij komt steeds dichterbij, ik kan niet meer op tijd bij haar komen daar ben ik te laat voor, Nykita alsjeblieft doe het niet schreeuw ik naar haar en blijf naar haar kijken, als de trein echt heel dichtbij is knijp ik mijn ogen stijf dicht, als ik de trein voorbij hoor komen doe ik mijn ogen open en barst ik in tranen uit, Nykita waarom schreeuw ik nog en ga in het gras zitten, Nykita waarom ik hou van je waarom moest je dit doen, waarom wilde je zo graag dood, de tranen lopen over mijn wangen heen, als de trein voorbij is zie ik Nykita aan de andere kant van het spoor staan, ik sta verbaasd te kijken en ren dan naar haar toe en doe mijn armen om haar heen, je hebt niks zeg ik snikkend, ik kan het niet zegt ze en ze legt haar hoofd op mijn schouder, ik heb haar stevig vast, Nykita waag dit niet nog een keer te doen, je liet me schrikken het is jou tijd nog niet om dood te gaan, je kan nog zo'n mooi leven leiden, laat me alsjeblieft helpen, geef me de kans Nykita alsjeblieft smeekte ik, we gaan nu naar huis zeg ik en sleur haar mee naar de auto, als we in de auto zitten is het stil, we komen aan bij haar huis en ik loop naast Nykita naar binnen, Nykita roept Karin als ze haar ziet, meisje waar was je vraagt ze bezorgd en we lopen door naar de woonkamer, we gaan zitten en Karin haalt een glaasje water, als je slim bent zeg je zo meteen gewoon de waarheid okee zeg ik tegen Nykita, ze knikt en leunt tegen me aan, Chris is nu ook beneden komen zitten en kijkt naar Nykita, die onder uit gezakt op de bank zit, ik ga maar eens, zal ik je morgen ophalen of blijf je dan thuis, ze blijft thuis zegt Karin, ik knik en geef haar nog een knuffel, ik loop de woonkamer uit en ga naar buiten en stap mijn auto in en ga naar huis...