Hoofdstuk 4

‘d-die au-auto daar, d-dat is d-die ma-man weer, d-die ons o-o-ontvoerd had-d.’ zeg je stotterend. De ontvoerder rijd nu voor jullie, je krimpt in elkaar van angst. Opeens slaat de vrachtwagen chauffeur af, en je wilt al bijna zuchten van opluchting als je ziet dat de man voor jullie nog net door het gras op de afslag kan komen. ‘o, nee hebben we dat ook weer’ zeg je paniekerig. Je ziet geen uitweg meer en denkt nu al dat je er bent geweest. Je ziet de man voor je steeds achter zich kijken, om te kijken of wij er nog achter rijden. Langzamerhand bereik je een gewone twee baans autoweg, de man voor je begint steeds meer te slingeren, en vliegt over de ander weghelft de berm in. De vrachtwagen chauffeur rijdt snel door. Bij een benzinestation stappen jullie uit en bedank je de chauffeur. Je loopt het winkeltje binnen, en vraagt aan de kassa of je even mag bellen. De kassa jongen antwoord vriendelijk dat de verbinding eruit ligt. Je kijkt de winkel rond en zie in de hele winkel maar een iemand staan. Er staat een man bij de koffieautomaat je loopt naar hem toe, en klopt hem op zijn rug. ‘pardon meneer’ De man draait zich half om en je praat verder ‘mag ik u misschien iets vra..’ je maakt je zin niet af omdat je recht in het gezicht van de man kijkt en schrikt je dood. Je doet een paar stappen achteruit en gooit alle dingen van de rekken achter je eraf. De kassa jongen kijkt jullie kant op en schreeuwt chagrijnig ‘hé, kijk eens een beetje uit waar je je voeten neerzet’ je kijkt van de kassa jongen naar je dochtertje en weer naar de man bij de koffieautomaat. De man zet zijn koffie op een tafeltje, en loop een paar stappen op je af. Je gilt zo hard je kunt.