Hoofdstuk 2

Je doet wat de man je zegt en gaat naar binnen. Anouk kijkt je geschrokken aan, en vraagt nogmaals wie het is. Je durft niet te antwoorden en negeert dus haar vraag. Je voelt je steeds minder sterk in je schoenen staan. Liever had je gehoopt dat hij alleen maar iets kwam eten en niet bleef hangen, zo met een ging hij jou en Anouk nog wat aan doen. De man vraagt waar de wc is en jij wijst hem de weg. Je probeert snel de telefoon te pakken en belt de buren, voordat de buren kunnen opnemen grijpt de man je vast en drukt de telefoon uit. ‘dit gaan wij niet doen, als ik je nog een keer met de telefoon zie dan gebeurt er iets heel vreselijks’ je probeert je los te wurmen maar het lukt niet. De man gooit je op de bank neer naast je dochter. Het is een tijdje stil en na een paar minuten gaat de telefoon, je wilt opstaan om de telefoon te pakken maar de man duwt je terug op de bank. De man pakt de telefoon op hij kijkt naar het scherm en vraagt ‘wie is de familie van Goosens’ je zegt maar dat je het niet weet want je durft niet te zeggen dat het je buren zijn. Je had geprobeerd je buren te bellen maar de telefoon ging maar een keer over dus je kon ze net niet spreken. De man legt de telefoon weer weg, en loopt naar de bank. Je kijkt hem bang aan want je denkt dat hij je wat aan zou doen, maar integendeel zelfs. Hij ploft neer op de vrije bank, en vraagt je om een glas cola. Je staat niet op omdat je je dochter niet alleen durft te laten. Nu begint de man iets grover te praten ‘geef me een glas cola, anders..’ ‘het komt eraan’ zeg je snel want je durft de man niet te laten uitpraten. Je loopt naar de keuken en laat de deur open staan, je kunt nu goed de man en je dochtertje zien. Je pakt een glas en de fles cola, je schenkt wat in en loopt terug naar de woonkamer. Je ziet dat de man de deken van je dochter heeft gepakt en schreeuwt ‘geef terug die deken hij is niet van jou, jij..’ je durft je zin niet af te maken dus je zet de cola maar op tafel neer en gaat weer bij je dochter zitten. Het is doodstil in het huis, en je hoort alleen maar de vogels buiten fluiten. De man loopt naar het raam toe en sluit de gordijnen. Langzamer hand wordt je alleen maar banger en je merkt dat je dochter ook banger wordt. Het wordt steeds stiller je hoort de vogels al bijna niet meer, na een tijdje hoor je wat gesnurk. Het is de man hij slaapt, dus denk je dat je er mooi van door kunt gaan. Net op het moment dat je opwilt gaan staan, hoor je geklop op de deur.