Foto bij 1.

Hilary liep naar haar moeder, tenminste, haar adoptiemoeder. Haar eigen moeder was vermoord door een duistere tovenaar. Niet dat Hilary het erg vond. Ze kende haar moeder toch niet? Dus waarom zich er druk om gaan maken? Ze kwamen aan bij de trein en Hilary gaf haar moeder een knuffel. "Slytherin, beloof het me," zei haar moeder, een trotse volbloed. "Ik beloof het, Moeder." Haar moeder drukte een kus op haar kruin en Hilary stapte richting de trein. Ze vond een lege coupé en ging zitten. Haar moeder ging voor het raam staan en zwaaide. Hilary wuifde terug en richtte haar blik ergens anders op. Zou ze wel in Slytherin komen? Ze was een Potter. Haar hele familie heeft in Gryffindor gezeten. Haar broer heeft de grootste tovenaar allertijden verslagen. Ze waren volgepropt met liefde. Eigenlijk viel Hilary totaal buiten de kaart. Zij wil duister, kil en arrogant. Haar familie was goed, vol liefde en dus totaal niet arrogant.

Een deur die openknalde haalde Hilary uit haar gedachten. In de deuropening stond een jongen met blond haar die zo strak achteruit gekamd was dat ze verwachtte dat hij wel koppijn moest hebben. "Wegwezen, wij zitten hier." zei hij arrogant. "Volgens mij ben ik hier degene zit en jullie staan, dus rotten jullie maar mooi zelf op." siste Hilary. Zijn blik gleed over haar lichaam en hij ging voor haar zitten. "Draco Malfoy, aangenaam." Hij stak zijn hand uit. Hilary nam hem aan en schudde hem. "Hilary Potter." Draco haalde zijn wenkbrauwen op. "Potter? Ben jij dan het zusje van Harry Potter?" vroeg hij. Hilary rolde met haar ogen en knikte. "Ja, maar hou je bek daar maar over. Het is al erg genoeg om Potter te heten." Draco grijnsde breed. "Jou mag ik wel."

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen