003 --- Nykita

Ik zit op de bank naast Laurens, ik woon al een paar weken bij hem omdat mijn ouders zijn omgekomen met een auto ongeluk, maar ik moet mijn koffers al gaan pakken want ik wordt overgeplaatst naar Canada daar krijg ik mijn nieuwe familie, het ergste vindt ik nog dat ik mijn vrienden en familie moet missen, nou ja familie heb ik niet alleen mijn broer en zusje, mijn zusje heeft geluk die mocht bij Iroy blijven omdat ze nog zo jong is, maar ik wordt bij een andere familie geplaatst in Canada, ik vertrek over een paar minuten en ik moet nog wat dingen inpakken.

Ik loop naar boven en pak mijn koffer die op Laurens bed staat, oh ja Laurens is trouwens al 3 jaar mijn vriendje, ik pak mijn spullen die in de koffer moeten en douw ze er in, als mijn 2de koffer vol is loop ik naar beneden en zet ik ze neer in de gang, mijn vriendinnen Kathrine en Crystal zijn ook gekomen want die gaan me uitzwaaien op het vliegveld, als we in de auto zitten heb ik Laurens hand vast, wat ga ik hem missen, als we op het vliegveld aankomen heb ik nog een uur om mijn koffers af te geven en afscheid te nemen, Iroy en Daphne zijn ook gekomen om afscheid te nemen, in het uur hebben we nog even gegeten in het restaurantje en nu is het tijd om afscheid te nemen, ik geef Kathrine en Crystal een lange dikke knuffel, dan kom ik bij mijn zusje Daphne die geef ik ook een knuffel en een kus op haar hoofd dan geef ik mijn grote broer een knuffel en een boks, dan kom ik bij Laurens en dan krijg ik echt tranen in mijn ogen, ik hou hem stevig vast en druk voor de laatste keer mijn lippen op de zijne, bij hem lopen de tranen ook naar beneden, we bellen, mailen smsen okee zeg ik en loop het scan apparaat door en daarna het vliegtuig in, ik zwaai nog even en ga dan het vliegtuig in, ik zoek mijn plekje en ga zitten, ik heb gelukkig een zakdoek bij me, want de tranen willen niet meer stoppen, als ik uit het raampje van het vliegtuig kijk zie ik ze nog staan voor het grote raam van het vliegveld, ik zwaai nog even want ze hadden me al zien zitten, dan komt er een lange jongen naast me zitten, he ik ben Kevin zegt de jongen en ik schud zijn hand, Nykita zeg ik en kijk weer naar buiten, ik blijf zwaaien totdat het vliegtuig wegrijd en ik ze niet meer zie...