10. Dear diary...
De volgende morgen stond ze vroeg op en was zowat als eerste in de grote zaal. Ze ging zitten en pakte de melk. Ze nam af en toe een slok. Draco en Blaise kwamen naast haar zitten. 'Hey Olette! Hoe is 't?' Vroeg Blaise. Ze stak haar duim op omdat ze net een slokje melk had genomen. Blaise wees naar zijn lip en Draco schoot in de lach. 'Waar lachen jullie om?' Blaise kon alleen nog maar lachen dus antwoordde Draco maar. 'Je hebt een melk snor.' Hij wees naar zijn bovenlip en schoot in de lach van Olette's reactie. Ze werd rood en veegde het er snel af. 'Heeft Draco je al verteld wat er gisteren allemaal is gebeurd?' Blaise knikte, 'Niet te geloven dat jullie geen straf hebben gekregen.' 'Perkamentus was altijd al een softie.' Olette werd boos. 'Ik vind hem aardig. Hij heeft ons geen straf gegeven en hij heeft mij ook geholpen.' Ze keken haar verbaasd aan. 'Waarom neem je het op voor dat oudje?' Vroeg Blaise. 'Hij is niet 'dat oudje'! Hij-' Verder komt ze niet. Ze zag Patty hun richting inkomen en stond meteen op en liep vervolgens weg. 'Waarom loopt ze nou-' Blaise vraag werd meteen beantwoord toen Patty naast Draco ging zitten en weer begon met wat ze gewoonlijk deed; klef doen. 'Waar kijk je naar Draakje? Laat die loser toch, ze is toch niets waard.' Draco en Blaise keken elkaar aan maar bleven toch zitten en ontbeten.
Ik ben Olette Waterclear. Ik ben 15 jaar en dit is mijn eerste jaar op Zweinstein. Ik zit in de afdeling Zwadderich, wat ik eigenlijk moest. Ik heb jou gekregen van professor Perkamentus en ik ben hem er heel erg dankbaar voor. Ik weet niet wat ik meer over mezelf moet schrijven. Hoe ik eruit zie? Mijn hobby's? Ik heb geen idee. Misschien leer je me kennen als ik meer ga schrijven.
Perkamentus zei dat ik over mijn verleden moest gaan schrijven om het te verwerken. Het is niet dat ik getraumatiseerd ben ofzo, maar ik heb een apart soort jeugd gehad. Ik kan niet alles in een keer vertellen, daar is het te lang voor denk ik, maar ik schrijf elke dag een klein stukje over mijn verleden. Nou ik ben dus geboren (Logies.) en mijn ouders wouden dat niemand er iets van afwist, dus was ik een geheim. Ik heb nooit begrepen waarom niemand mocht weten dat ik bestond maar ze deden maar dacht ik. Eerst woonden we op een plek waar ze ons goed zouden kunnen zien, en dat wouden mijn ouders natuurlijk niet dus verhuisden we. Uiteindelijk hebben we een reusachtig huis (Zo noemen mijn ouders het. Ik vind het meer op een villa lijken.) gevonden en ik ben daar opgegroeid. Als er mensen op bezoek kwamen moest ik naar mijn kamer en werd er een spreuk over mijn kamer gedaan zodat niemand ook maar iets van mij zou kunnen horen. Ik vind het eerst allemaal oké, maar later begon ik nieuwsgierig te worden. Hoe waren die mensen daar? Hoe zag het eruit? Alles buiten de tuin hekken? Ik ging vaker naar buiten. Ik bedoel dan de tuin. Ik fantaseerde daar van alles. Over mijn eigen vrienden die op bezoek kamen. Over de mensen die mijn naam wisten. Over hoe het buiten de hekken was. Ik bleef maar dromen, en ik werd steeds verdrietiger. Wat nou als ik nooit weg mocht? Als ik nooit mijn eigen vrienden zou hebben? Haha, ik ben gemeen nu. Ik ga hopelijk morgen verder met mijn verhaal. Hopelijk is omdat we ongelofelijk veel huiswerk hebben. Ik ben ben bevriend met Draco Malfidus en Blaise Zabini. Het zijn mijn best vrienden maar soms doen of zeggen ze dingen wat ik dus niet zo leuk vind. Ik vind het niet zó erg, iedereen is zichzelf. Maar ze noemde Hermelien een modderbloedje! Dat mag dan wel waar zijn, maar ik vind dat je zoiets niet moet zeggen. Zij is ook een levend wezen! Anders noem ik Denn (Mijn huisdier die een eekhoorn is.) ook de dier of een dingetje. Ach ja, ik moet daar nog met hun over praten. Ik zie wel wat er gebeurd. Ow de bel gaat. Ik schrijf morgen wel meer omdat ik zeker weten veel huiswerk op krijg.
Doei!
Veel liefs van Olette.
Ze stond op en liep de bibliotheek uit. Eerst uur, Verwering tegen Zwarte Kunsten, van professor Omber. Dat zou zoals altijd een 'geweldige' les worden. Maar niet heus...
Reageer (1)
cool! verder!!!!
1 decennium geleden