#1

Ik loop over de stoep van New York, de stad van mijn dromen. Alles kon ik hier waarmaken, een toneel opleiding of misschien toch maar visagie? Achja, ik had toch alles tijd, ik was immers nog maar 17 en had net mijn HAVO-diploma. Je kon wel zeggen dat ik het perfecte leven had. Mijn ouders hebben een penthouse voor me gekocht in hartje New York. Ik was er niet zoveel, want ik had er niet veel mee, mijn rijke leven. Toen Pascalle, mijn beste vriendin, mijn pad kruiste moest ik wel opkijken. Mijn Iphone, waar ik net zo druk mee aan het spelen was, gleed in de zak van mijn Gstar spijkerbroek. 'Hee.' zei ik liefjes tegen Pascalle, en keek haar afwachtend aan. Toen vielen haar rode huilogen mij op. 'Wat is er gebeurd?' vroeg ik bezorgd, en sloeg mijn arm beschermend om haar heen. 'Patrick.' kreeg ze met moeite uit haar keel. Patrick was haar stiefvader die last had van losse handjes en een zwak had voor drank. 'Hij heeft mijn moeder in elkaar geslagen en toen heeft ze een miskraam gehad.' zei ze huilend, en verborg haar hoofd in mijn shirt. 'Kom.' zei ik zacht, en nam haar mee naar mijn penthouse. Eenmaal boven liet ik Pascalle eindelijk los, en liet mezelf op de enorme loungebank, die de halve kamer in beslag nam, vallen. Uit de boxen van de stereo kwam een verdrietig nummer, alsof de wereld met Pascalle meehuilde. De laminaatvloer verklapte dat Sacha eraan kwam. De poes nam plaats bij hen, en spinde lievelijk. 'Vertel wat er is gebeurd.' vroeg ik, en keek bezorgd naar haar. 'Mama was vergeten zijn overhemd mee te wassen, en hij wilde die gaan dragen bij een zakendiner.' begon ze. De zin werd af en toe onderbroken door een onderdrukte snik. 'Hij werd woedend toen hij doorhad dat het overhemd nog vuil op de slaapkamer lag, en hij wilde eerst op Chris inslaan, maar mijn moeder was hem voor en beschermde Chris. Toen werd zij de pineut, en hij sloeg op haar in alsof ze niks was. Toen ze begon te bloeden is hij verward naar buiten gegaan.' zei ze, en begon weer zachtjes te huilen. Ik haalde een glas water, en liet haar wat drinken. 'Rustig maar, waar is je moeder nu.' zei ik zacht. 'In het ziekenhuis, toen ik hoorde dat ze een miskraam heeft gehad, ben ik meteen jou gaan zoeken.' snikte ze, en begon weer te huilen in mijn shirt. Sacha reageerde erop door kopjes te geven aan haar arm. 'Blijf anders een paar dagen hier met Chris.' begon ik.