I am sorry

Nog steeds Draco POV
Het is ochtend ik besluit toch mijn excuses aan te bieden. Ik loop naar de kamer van Charlis en Iris. Ik klop aan ‘mag ik binnen komen?’ vraag ik op normale stem. ‘FLIKKER OP’ hoor ik Charlis roepen. Die is dus nog steeds boos op wat ik Iris heb ‘aangedaan’. ‘als je blieft laat me binnen komen?’ ‘oke.’ Hoor ik de te verdrietige stem van Iris zeggen. Voorzichtig open ik de deur. Ik loop naar Iris maar Charlis komt er voor staan ‘je kan ook daar praten!’ zegt ze en wijst naar de andere kant van de kamer. ik kijk ff naar haar en dan naar Iris die achter haar zit. ‘wil je ons alleen laten?’ vraagt Iris aan Charlis. ‘zodat hij je nog een keer aan het huilen kan maken, nee dacht het niet. Dat doe ik je niet aan.’ ‘kom op, door een zo’n ding . ik vertrouw hem al zo lang ik hem ken.’ Ze lijkt niet overtuigd maar gaat wel weg. ‘wat is er?’ vraag ze aan mij als ik op haar bed zit. ‘het spijt me.’ Ze kijkt naar me op en nu pas zie ik dat ze slecht geslapen heeft. ‘gaat het wel?’ vraag ik haar dan maar. ‘nee natuurlijk niet. Ik heb geen oog dicht gedaan. Ik ben 4 keer uit bed gestapt om naar het meer te gaan en me als nog te verdrinken maar nee hoor Charlis moest me weer 4 keer tegen houden.’ Zegt ze verveeld. Ik schrik best wel maar ga er niet verder op in. ‘het spijt me echt, ik wou niet zo over komen. Echt waar. Het spijt me zo erg. Misschien is het voor mij hetzelfde, dat hoeft niet te betekenen dat het mij meer pijn doet ofzo. Jij gaat er anders mee om. En dat had ik moeten weten maar ik kon er op dat moment niet zo goed over na denken.. het spijt me echt heel erg.’ Ik kijk weer op naar haar om haar gezicht te pijlen, opeens voel ik haar armen om me heen ‘het maakt niet meer uit, ik had een Crucio op je gebruikt. Het spijt mij ook heel erg. Ik wil je niet kwijt. Je bent belangrijk voor mij.’ Ik ben verbaasd maar wel blij. Ik wou haar ook niet kwijt. ‘ik wil jou ook niet kwijt.’ Zeg ik dan. ‘wil je mijn kleren pakken?’ vraagt ze dan uiteindelijk. Als we nog maar een uur hebben om bij de les te komen. Gelukkig hadden we eerste les niet. Ik loop naar haar kleding kast en zoek haar kleding bij elkaar. Ik loop terug met haar kleding in mijn handen. Ze staat al in haar ondergoed en kleed zich snel om.