Ehm..yes.. ehmm.. I don't now

We lopen mijn kamer in en gauw kleed ik me om in mijn pyama. ‘wat was er gebeurt.’ Vraagt Blaise gelijk als ik terug kom. Ik kijk naar Charlis en ze knikt ten teken dat ik het moet vertellen. Ik vertel alles wat er deze dag was gebeurd. In de wc bij Draco de brieven echt alles. Blaise schrok van de Crucio vloek die ik had gebruikt. Hij snapte het wel maar het had ok anders gekunt. Toen ik uit gepraat was ging hij gauw naar Draco en ging ik slapen terwijl Charlis nog ff ging lezen.

Draco POV
We lopen de grote hall uit opweg naar onze kamer. Iris gaat met mij mee en Charlis met Blaise, hun kunnen het wel HEEL erg goed met elkaar vinden.
Iris ploft neer op mijn bed en ik vraag gelijk wat er vanmiddag was. Ze antwoord best wel gek. Ik vraag nog een beetje verder, natuurlijk raak ik een gevoelige snaar en tada de Crucio vloek word over me uitgesproken. Ik ben ff spraakloos maar als ik een slok op heb gedronken begin ik haar toe te schreeuwen, bam gevoelige snaar. Ik zie haar mijn kamer uit rennen hard huilend. Ik weet in ieder geval dat wat Griffel zei echt waar was. Even later komen Blaise en Charlis de kamer binnen rennen. Druk pratend willen ze wat leuks vertellen volgens mij maar al gauw stoppen ze als ze zien dat Iris er niet is. ‘waar is Iris?’ vraagt Charlis. ‘jankend mijn kamer uit gerend.’ Natuurlijk weer iets verkeerds gezegd, ze raakt in paniek. ‘ze dacht vanmiddag nog over zelfmoordpogingen. We moeten haar vinden.’ Ze stormt mijn kamer uit. Ik laat het ff tot me bezinken en volg dan Blaise die ook mijn kamer uit rent. We rennen eerst door Slytherin heen en dan rennen we naar buiten. Bij het meer zien we net een kopje onderwater gaan. We rennen harde en Blaise roept haar naam. Even staat ze stil en even later zie ik hoe Blaise haar het water uit tilt. Als ze mij ziet begint ze te praten, ze was er dus niet lang. Verbaasd om haar zo juist uitgesproken worden. Dan worden ze door Blaise herhaalt met wat extra’s en daarna nog ff Blaise en Charlis die het samen roepen. Uiteindelijk loop ik dan toch maar weg. Ik voel me gekweld, maar als het echt door mij komt dat ze een zelfmoord poging deed snap ik het Wel.

Ik lig op mijn kamer te denken over wat ik heb gezegd… was het echt zo erg? ‘dude, wat heb je allemaal gezegd?’ roept Blaise terwijl hij mijn kamer binnen rent en bij me op bed komt liggen. ‘kijk een Crucio is kut, maar ze had er echt super veel spijt van! Wat is er met jouw? Je bent sinds die brief echt harteloos!’ roept hij nu ben ik het best wel zat ‘dus het is allemaal mijn schuld? Dat zij naar The Lord moet? Nee. Ik oefen vast voor later als ik er een ben, die zijn ook harteloos!’ zeg ik zo rustig mogelijk met een sarcastische draai. Hij kijkt me weard aan ‘ey dude sorry maar meisjes gaan er toch anders mee om.’ Ik knik. Ik heb geen zin om te praten tot ergernis van Blaise. ‘ey jij wil toch dat het goed komt? Of boeit het je niet dat jullie LETTERLIJK van haar geboorten al vrienden zijn?’ vraagt Blaise geirriteerd. ‘tuurlijk wel, maar..’ verder kom ik niet. Ik zou niet weten wat ik eigenlijk moet zeggen. ‘maar? Ja je weet niks? Ik zou maar snel het goed maken! anders word je aardsvijand je vrouw.’ En dan loopt hij best boos mijn kamer uit.