*46

Het is nu een paar dagen geleden dat Embry me gedumpt had, maar deze keer liet ik er niks van merken. Ik laat mijn leven niet weer beïnvloeden door Embry, ik moet gewoon door gaan zonder hem. Ik heb een stel geweldige vrienden, dus dat gaat me vast wel lukken. Denk ik. Hoop ik. Ik liep het schoolplein op en zag Sasja staan. “Dag madame.” Zei ik met een fake glimlach. “Doe niet alsof, ik zie dat je er mee zit.” Zei Sasja en ze gaf me een knuffel. “Het was te proberen.” Mompelde ik. “Ach joh, het komt wel goed. Embry is gewoon niet de moeite waard.” Zei Sasja met een glimlach. “Inderdaad! Ik overleef het wel zonder hem!” zei ik iet wat twijfelend. “Zeg het nog een keer, maar dan zonder twijfels.” Zei Sasja lachend. “Ik overleef het zonder Embry!” zei ik dit keer vol overtuiging. “Ja zo wil ik het horen.” Zei Sasja en ze trok me mee de school in. Op naar een saaie schooldag.

“Zo dat zit er ook weer op.” Zei Sasja met een glimlach. “Zo erg was het eigenlijk niet, het zorgde voor afleiding.” Zei ik lachend. “Arme jij dat de school zo dicht gaat.” Zei Sasja lachend en ze liep naar haar auto. “Zeg zullen we naar Jacob toe gaan?”vroeg Sasja en haar wangen kleurden langzaam rood. “Natuurlijk, we gaan wel naar je lievie toe.” Zei ik lachend en ik stapte in de auto. “Hij is mijn liefje niet.” Zei Sasja blozend. “Maak dat de kat maar wijs, ik ken je langer dan vandaag.” Glimlachte ik. Tsja, Sasja zei dat tegen mij, maar he het is natuurlijk wederzijds. En als ik heel eerlijk mag zijn, volgens mij is dat niet het enige wat wederzijds is. Volgens mij heeft Jacob ook een oogje op Sasja..