2.

Young POV

' Vader, ik heb wat te eten. ' Zeg ik wanneer ik ons knusse huisje binnenkom. Gelukkig had ik onderweg al wat van het voedsel gegeten want hij grist de zak meteen uit mijn handen en loopt zonder een bedankje weg. Zo is het altijd al gegaan. Ik moest al het werk doen terwijl hij alles opat. Als ik Shun niet had gehad was ik allang uitgehongerd. Maar omdat haar familie rijk is en wij niet, mogen we niet met elkaar omgaan, daarom ga ik soms stiekem op bezoek en gaan we bij het raam in de bibliotheek bijpraten, want daar komen niet veel mensen en daarom zijn daar ook geen bewakers. Ik weet nog precies hoe de dag ging wanneer we elkaar ontmoette. Ze wou weglopen van haar paleis, en ik zag haar alleen in het dorp lopen, ik zag de tranen over haar ogen rollen al van veraf. Wanneer ze bij mijn huis aankwam, struikelde ze over onze waterton en mijn vader was woedend. Daarom stuurde ze het weer terug in de ton en bood haar excuses aan. Ik en mijn vader waren verbijsterd. We hadden altijd al gedacht dat rijke mensen zich beter voelde dan armen, maar zij niet, en daarom respecteerde veel mensen haar in de westelijke waterstam, inclusief ikzelf.

Shun POV

Al mijn familieleden zijn in de zaal en richten hun blik op mij. Al meteen weet ik wat er gaat komen. Ze hebben een verloofde voor mij gevonden. ' Shun, het wordt tijd voor een geliefde in je leven. ' Zegt mijn moeder. De ober houdt een blauwe verlovingsketting met de sierlijke lijnen wat het waterstam teken vormt in zijn hand. ' Kiu Yang wordt je verloofde, en jullie worden samen oud en gelukkig, het staat vast. ' Zegt mijn moeder streng. Mijn moeder haar zus neemt de ketting over, en doet hem om mijn nek. Ik zwijg, ik bedenk wel een oplossing, dit laat ik niet gebeuren. Ik verdom het.