45.

Roselyn Valentina Patterson

Ik ademde even diep in en uit toen ik de deur achter me gesloten had. Dat had ik gedaan. Nu maar wachten op Justin's reactie. Ik vroeg me nog steeds af of dit wel een goed idee was. Hij leek er nou niet bepaald superblij mee te zijn dat ik het zei. Nouja, hij leek ook niet superboos. Waarschijnlijk wist hij niet wat hem overkwam op dat moment. Ik liep weg, naar Ryan en Chaz die - natuurlijk - in het restaurant zaten en ieders een groot bord met patat voor hun neus hadden staan. Toen ze mij zagen begonnen ze te zwaaien en wenkten ze me. Ik glimlachte en liep naar hun toe. 'Zozo, hebben jullie honger of zo?' lachte ik. Ryan en Chaz knikten. 'Jaman, we hebben al sinds vanmiddag niks meer gehad. We moesten wel iets eten. Anders hadden we het niet overleefd.' zei Chaz. Ik rolde met m'n ogen en kwam bij ze zitten. 'Nou, hoe ging het?' vroeg Ryan toen nieuwsgierg. Ik haalde m'n schouders op. 'Wel goed, denk ik. Behalve dat hij me wel wegduwde. Maar ik heb in ieder geval kunnen zeggen wat ik wilde zeggen en ik heb hem de waarheid vertelt, dus we zullen wel zien wat hij nu gaat doen.' Ik keek Ryan en Chaz aan en daarna gleden mijn ogen naar het bord met patat van Chaz. Snel pikte ik een patatje van zijn bord en stak hem in m'n mond. 'EY, wat doe je nou gek! Dat is van mij. Koop je eigen als je honger hebt!' Chaz stak beschermend zijn armen voor zijn bord zodat ik geen patatje meer kon pikken. Ik schoot in de lach. Hij deed net alsof het zijn kindje was ofzo. 'Dan neem ik er wel wat van Ryan. Van Ryan mag dat vast wel. Hij is lief. Of niet Ryan?' Ik keek Ryan smekend aan. Ik zag Ryan twijfelend naar zijn bord patat kijken en toen naar mij. 'Nou.... eigenlijk heb ik ook wel honger dus eerlijk gezegd..' Ik zcuhte en rolde m'n ogen. 'Oké, oké, ik snap het al. Jullie gunnen me ook niets.' Ik zuchte even extra dramatisch en deed alsof ik mezelf heel zielig vond. 'Oké, je mag er wel eentje. Maar wel maar ééntje he!' Ryan keek me waarschuwend aan en ik knikte lachend. 'Kijk, dat vind ik nou lief van jou.' Ik stak mijn hand uit en pakte en handjevol patat van zijn bord. 'HEEEE, wat zei ik nou? ééntje maar!' Ryan probeerde zijn patat weer van me af te pakken maar ik propte de patatjes snel in m'n mond. 'WHIL JEW ZEW NOCH?' praatte ik met volle mond. Ik opende m'n mond en liet het prutje van patatjes op mijn tong zien. Ryan keek me vies aan maar trok zijn gezicht toen weer snel recht terwijl hij naar een punt achter me keek. Ik draaide m'n hoofd om en zag Justin voor me staan. Snel slikte ik het prutje door en keek hem verwachtingsvol aan. 'We gaan terug... naar eeh... het hotel.' zei Justin wat ongemakkelijk. Ik knikte. 'Oké, is goed. Ik kom eraan.' Justin knikte, glimlachte nog even en liep toen weg. Pattie stond al voor de ingang te wachten. 'Nou, jullie horen het. Ik ga er vandoor. Ik zie jullie morgen nog wel, denk ik.' Ik glimlachte en gaf Chaz en Ryan een knuffel. Chaz en Ryan waren echt superaardig. Ik mocht ze wel en snapte ook dat Justin bevriend met ze was. Ze waren echt gek en dom maar ook superaardig en je kon altijd bij ze terecht als je een probleem had. Ik zwaaide nog even naar ze en liep toen naar Justin en Pattie toe.