The unexpected listening ear

Gustav pov.

Ik zie het allemaal gebeuren, en als Ashley naar boven stormt, ga ik achter haar aan. Al sinds dat ik Georg ken, weet ik dat hij een goede band heeft met zijn zusje, maar sinds korte tijd praat hij weinig meer over haar, en heb ik begrepen dat er iets niet klopt, dus mijn poging om te helpen is nu.
Ik loop de trap op, en klop op haar deur, in afwachten of ze me wel binnen zou laten….
Als ze me binnenlaat, en op haar bed gaat zitten, vraag ik haar wat er aan de hand is, en dan komt ze met haar hele verhaal naar buiten.

Ashley pov.

Ik doe de deur langzaam open, en zie dan dat Gustav daar staat, we kijken elkaar even aan, en dan laat ik hem mijn kamer binnen. Ik loop gelijk weer richting mijn bed, en laat me erop neerzakken.
Ik kijk Gustav aan, en hoor hem zeggen dat hij al een tijdje in de gaten heeft dat het niet zo lekker loopt tussen mij en mijn broer. Ik zucht eens diep, beloof je dat dit tussen ons blijft Gus? Vraag ik hem en kijk hem met een streng gezicht aan. Als hij dan toestemmig knikt, begin ik mijn verhaal.

Gustav, ik ben de weg helemaal kwijt, sinds ik loop te dagdromen op school, en Georg zijn gitaar in huis heeft, heb ik het gevoel dat we opeens totaal verschillende mensen zijn geworden. We konden altijd overal over praten, over welk onderwerp dan ook. Maar het lijkt alsof we uit elkaar gedreven zijn. Hij is te druk met het spelen op die stomme gitaar van hem, en ik durf hem gewoon niet te zeggen dat ik verliefd op een jongen ben, die bij ons op school zit. En tot overmaat van ramp, sta ik gewoon 2 minuten gelden oog in oog met die jongen….