O1O

Severus Sneep

Een paar dagen later

Onderweg naar de Grote Zaal hoor ik achter me ineens iemand mijn naam roepen. Verbaasd draai ik me om en zie Arduin en Schoorvoet op me afkomen. Wantrouwig kijk ik ze aan, normaal negeert iedereen uit Zwadderich me. Het liefst zou ik me omdraaien en weglopen, maar dat zullen ze vast niet op prijs stellen.
‘Sneep. Ben je die irritante Griffoendors nou nog niet zat? Die Potter en Zwarts? Voel je je niet vernedert omdat een modderbloedje je de hele tijd moet komen redden?’
Zwijgend luister ik naar Arduin, die me waarschijnlijk alleen maar komt pesten.
‘Ga je niet liever om met ons? Zwadderich, daar hoor je toch bij?’
Verbaasd kijk ik hem aan. ‘Ja, maar-’
‘Kom nou maar gewoon bij ons zitten.’ Zegt Schoorvoet en loopt verder naar de Grote Zaal.
Nog steeds verbaasd loop ik achter hem aan en ga bij Schoorvoet en Arduin aan de tafel van Zwadderich zitten. Ze beginnen te praten over Voldemort en zijn ideeën, ik luister en prik wat in mijn eten.
‘Wat vind jij? Tovenaars moeten toch niet onderdoen aan dreuzels?’ Ik schrik op als Schoorvoet zich ineens aan mij richt.
‘Eh.. nee.’
Schoorvoet kijkt me tevreden aan.
‘En die modderbloedjes mogen zichzelf ook geen tovenaars noemen.’ Voegt Arduin er nog aan toe.
Zo praten ze nog even door, totdat Arduin ineens van onderwerp verandert.
‘Zeg, Sneep, ben jij een beetje goed in Zwarte Magie?’
‘Ehm.. ja, ik denk het.’
Arduin knikt. ‘Kom, we hebben zo Toverdranken.’ Hij staat op en loopt de Grote Zaal uit in de verwachting dat ik hem wel volg.
Wat een raar gesprek was dat. Waarom wilden ze dat ik erbij kwam zitten?
Als we in het lokaal aangekomen zijn, wil ik meteen doorlopen naar mijn vaste plek naast Lily en Susan. Maar Schoorvoet wenkt dat ik bij hem en Arduin moet gaan zitten, dus loop ik naar hun tafel.