De nacht

Eline liep door de straat heen. Ze hoorde gestommel achter zich. Eline keek snel om ,een paar mensen met een zwarte mantel en een zwarte capichon op liepen een paar meter verder op."Ze unnen me niks doen ,als ik in het licht van de straatlantaarnpalen blijf."dacht Eline. Ze zag hoe het donkerde werd. Elin keek om."Waah."Eline slaakte een gil want de straatlantaarns aan het begin van de straat waren uit gegaan."Rennen"dacht Eline en begon harde te lopen dat je het eerder rennen kon noemen. Toen Eline achterzich keek zag ze hoe de lantaarns uitvielen en de duisternis haar achtervolgde. Ze keek weer vooruit en zag dat het einde van de straatlantaarnpalen ook uitvielen. Eline trok een sprint en sloeg het tuinpad in en rende naar de voordeur. Waar nog een klein lampje brande. Toen ging het lampje uit en was er alleen nog maar duisternis. Eline schrok wakker."Gelukkig het was maar een nachtmerrie."zei Eline opgelucht. Ze rilde. Ze keek op haar wekker ,acht uur s'ochtends."Maar waarom is het nog donker ?Het is zomer. Ze keek naar de achterkant van de wekker."Tuurlijk de batterijen zijn eruit gevallen."dacht Eline toen ze het lege batterijen hokje zag. Ze draaiden zich om maar ze kwam niet meer in slaap door de angst. Eline liep toen maar de kamer uit. Toen ze op de overloop stond zag ze een zwarte schim."Waaah !"schreeuwde Eline de schim dook in elkaar. Eline zag in haar ooghoek het lichtknopje."Klik."het licht vloog aan en ze zag hoe Thomas ineengedoken op de overloop zat."Pwiew jij bent het maar. Ik had zo enge droom."fluisterde Thomas terwijl hij overeind krabbelde."Ik ook."fluisterde Eline verbaast. Eline vertelde haar hele droom aan Thomas."Ik had precies dezelfde droom."zei Thomas omzich heen kijkend. Thomas trok Eline de badkamer in."Er klopt iets niet aan dit huis. Dit hele dorp. Volgens mij weet jij dat al wat langer. Toen je naar de bieb wou en je over dat meisje baselde. Is het niet."Zei Thomas.Waaah !"schreeuwde Thomas Wijzend naar de spiegel en deinsde achteruit. In de spiegel was een man met een cape die bij het douche gordijn stond te zien. Verstijft bleven Eline en Thomas naar de spiegel kijken. Hun vader kwam de badkamer in en de man in de spiegel verdween."Jongens. Wat doen jullie nou weer in de badkamer."zei hun vader verwart. Eline en Thomas keken met tranen in hun ogen van angst hun vader aan.