•Le Cirque du Freak•5

What do they think about me..
Deel 5

[Door de ogen van Sanguinario]
Langzaam leg ik het jonge, uitgeputte meisje neer op het matras en smeer wat spuug van me op haar wonden. Dat doe ik dat het sneller en beter geneest. Ik zucht, kleed me weer fatsoenlijk aan en loop de kamer uit. Rustig loop ik de gang door en blijf even staan bij de kamer van me engel. Ik hoor met mijn uiterst scherpzinnige oren dat ze zachtjes snikt. Waarschijnlijk zit ze weer met haar knuffeltje. Ik concentreer me dieper en ik hoor vaag in me hoofd een mooi, zacht kinderlijk stemmetje.Misschien komt hij wel niet meer terug. Misschien ziet hij me hoe ik werkelijk ben. Een monster.. Ik zou alles doen om hem te laten zien dat het me spijt.. echt alles. haar stem vervaagd en haar gedachtes worden weer onduidelijk. Ik zucht en een tevreden glimlach siert me gezicht. Hoe lief en hoe geweldig kan iemand zijn? Het is zo zonde dat ze geen mens is. Anders had ik haar tot me intimus* kunnen maken en hadden we samen voor eeuwig verder geleefd. Maar misschien is het juist dat ze zo anders en zo onbereikbaar is dat ik gek van haar word. Sinds ik haar heb gevonden wist ik dat ze speciaal en prachtig is. Waarom ziet ze dat zelf niet? Ik zucht diep en loop naar de vergaderkamer. Als ik daar binnenkom valt alles stil en ik gok dat ze het over iets hadden wat ik niet of nog niet mag horen. Ik ga zitten en wacht tot iemand wat zegt. De eerste die opstaat is Fearless. Een van de hoge piefen hier. Sanguinario, we moeten iets met je bespreken. Ik knikte en keek hem recht in de ogen aan. Je moet je.. euhm gast hier wel nuttig maken. Je moet haar weer tentoonstellen als je háár en je plek hier niet kwijt wil. Er gaat een diep schok door me heen. Ik kan haar niet weer in die kast zetten. Ze zal het verschrikkelijk vinden en me gaan haten. Maar ik kan haar ook niet kwijt raken. Ik ben de enige die werkelijk om haar geeft. Wat moet ik doen.. is er geen andere optie? vraag ik met een klein stemmetje. Fearless schut zijn hoofd. Ik sta op met een diepe zucht en maak aanstalten om naar me lieve engel te gaan.

[Door de ogen van de Lieve Engel]
Droevig schud ik me hoofd weer heen en weer wat ik nu al een tijdje aan het doen ben. Ik kijk op en ik zie de man die voor me zorgt staan. Ik spring op met me knuffeltje in me hand en ik ren naar hem toe. Hij doet z’n armen wijd en ik knuffel hem. Ik barst weer in tranen uit en druk hem dicht tegen me aan. Ssst, ,maar Liefje. Het is al goed. Ik zal je nooit meer alleen laten. Dat beloof ik. Hij maakt zich los van de omhelzing en kijkt me recht in me ogen aan. Je moet alleen wel iets voor me doen zodat ik je nooit meer kwijtraak. zegt hij en hij fluistert die verschrikkelijke woorden in me oor. Hij kijkt me aan en ik knik. Hij pakt me hand en samen lopen we terug naar me grootste nachtmerrie. De glazen kast.

[Door de ogen van Mr Tall]
Ik wandel rustig door de straten van dit kleine verlaten dorpje. Ik heb al geen mens gezien sinds 4 uur geleden. Ik zucht en loop het hotel naar binnen. Vandaag heb ik eindelijk gevonden wat ik zocht. Het kleine blauwe wonder. Zo werd het omschreven. Ik duw zachtjes me hotelkamerdeur open en stap naar binnen. Morgen ga ik naar de tentoonstelling van haar en bekijk ik haar situatie. Dan als alles is zoals ik verwacht, spreek ik haar verzorgen en neem ik haar mee naar me eigen circus.

Le Cirque du Freak




*Intimus is een geliefde van een vampier die als ze bloed hebben gedeeld een speciale band hebben. Degene die de ander tot intimus heeft gemaakt kan door speciale druk uit te oefenen zijn/haar intimus laten doen wat hij/zij wilt. Het kan een dominante en mishandeling zijn maar het kan ook een band van ware liefde zijn. Dat laatste komt helaas minder vaak voor als de eerste maar verder in het verhaal word het duidelijker.