Hoofdstuk 13

Jake loopt op me af, pakt me bij mijn hand en leid me naar het midden van het kleed. Ik kan hem alleen maar aanstaren, nog steeds niet in staat om iets te zeggen. Dit is het laatste wat ik had verwacht toen ik hier naartoe kwam. 'Dit is voor jou,'zegt Jake en dan kust hij mij. 'Omdat ik van je houd en voor altijd bij je wil blijven.' Nog steeds en beetje geschokt, maar met een hart vol geluk antwoord ik:'Ik had het niet gedacht, maar ik houd ook heel veel van jou en wil jou ook niet kwijt.' Nu is het mijn beurt om hem een zoen te geven. De kusiszo warm, teder en liefdevol, ik wil dat het nooit ophoud. Jake kijkt me blij aan. 'Echt?' vraagt hij twijfelend. 'Ik zou daar nooit over liegen.' Ik kan niet geloven dat ik dit ooit voor onmogelijk had gehouden. Alles was als een sprookje sinds ik hier was. En droom. Nu was alles perfect en ik zou zo wakker worden. Jake ging zitten en ik ging tegen hem aanliggen. Ik deed mijn ogendicht en wachtte op de stem van mijn moeder die mijn perfecte wereld weer zou verpesten. De stem kwam niet. 'Waar denk je aan?'vroeg Jake na een lange stilte. 'Ik wil dat dit moment nooit eindigt,'zei ik zonder mijn ogen open te doen. 'Ik zal ervoor zorgen dat je dit moment nooit meer vergeet,'zei Jake en hij streek door mijn haar. 'Daar houd ik je aan,'lachte ik. Jake slaat zijn arm om me heen. Ik weet niet hoe lang we daar lagen, maar opeens voel ik het zonlichtt op mijn gezicht. Ik omhoog en zie dat Jake nog wakker is. Ik kan me niet inhouden en geef hem een zoen. 'Lekker geslapen?'vraagt Jake als hij ziet dat ik wakker ben. 'Hoe kan het anders als ik bij jou lig?'zeg ik zwijmelend. 'Zullen we maar eens terug naar huis gaan, voordat de anderen ons komen zoeken?'stelt Jake voor. 'Haha,goed plan.' Ik wil opstaan, maar voel hoe moe ik ben. Ik wankel even, Jake ziet het en voor dat ik iets kan zeggen tilt hij me op. 'Ik kan heus wel zelf lopen hoor,'zeg ik. 'Je denkt toch niet dat ik jouw laat lopen, zo'n idioot ben ik niet,'antwoordt hij. Jake draagt me de hele weg, en ik doe moeite om niet in slaap te vallen.

Bij Emily thuis is er een meisje dat ik nog nooit heb gezien. Jake draagt me nog steeds en ik merk dat de hele roedel er is. Ik voel me een klein beetje beschaamd. 'Oeh, daar zijn de nieuwe tortelduifjes,'zegt iemand die alleen maar Paul kan zijn. Jake zet me neer en ik zie dat het meisje een gekwetste blik in haar ogen heeft. Jake loopt naar het meisje toe en stelt ons aan elkaar voor. 'Charlotte, dit is Bella, Bella, dit is Charlotte,'zegt hij. 'Hoi Bella,'zeg ik. 'Hoi,'zegt Bella afwezig terug. 'Bells, is er iets?'vraagt Jake. 'Ik ga naar bed,'zeg ik om Bella enJake even met rust te maken. 'Tot straks.' Jake geef tme een vluchtige kus op mijn wang en ik loop naar boven. Uitgeput laat ik me op mijn bed vallen en ik val bijna direct in slaap.