42.

Roselyn Valentina Patterson

Een half uur later stonden we in het ziekenhuis op de kamer waar Jeremy, de vader van Justin, lag. Zo'n beetje de hele familie van Justin was er en ik voelde me er wel een beetje ongemakkelijk bij aangezien ik niemand kende behalve Justin dan. Maar aan hem had ik niet echt veel aangezien hij me compleet negeerde. Met Jeremy ging het gelukkig goed. De operatie was goed verlopen en zijn situatie was nu stabiel. De artsen hadden gezegd dat hij er zeker wel weer bovenop zou komen. Ook Justin's vrienden Chaz en Ryan waren er. Ik kende ze niet echt maar Justin had het al wel een keer over ze gehad. 'Wie is dat?' hoorde ik Chaz opeens zeggen. Ik keek op en zag de drie jongens mij alledrie aankijken. Justin haalde z'n schouders op. 'Geen idee.' zei hij. 'Oh, is dat dat ene mens waar je zo'n weddenschap mee had?' grijnsde Ryan. Ik trok m'n wenkbrauwen op. "Dat Mens." Goh, wat aardig waren ze weer. Justin knikte. 'Waarom is zij hier?' vroeg Chaz toen. Justin haalde weer z'n schouders op. 'Pfff... geen idee. Omdat ze zichzelf zielig vindt ofzo. Ik zou het eigenlijk niet weten.' Oké, nu was het genoeg. Van mij mocht hij zoveel rotopmerkingen maken over mij als hij wou maar niet waar ik bij was. Ik liep op ze af en keek Justin boos aan. 'Kan ik misschien even met je praten?' vroeg ik. Justin keek me arrogant aan maar knikte toen toch. 'Onder vier ogen.' vervolgde ik. Justin zuchtte, trok waarschijnlijk een verveeld gezicht naar Ryan en Chaz omdat ze moesten lachen en liep toen achter mij aan de kamer uit. 'Nou, vertel.' zei Justin met een zucht. 'Justin, kijk.' begon ik. 'Ik vind het echt heel erg van je vader, daarom ging ik ook mee. Om je te steunen weet je wel. Maar het enige wat ik terug krijg zijn van die rotopmerkingen. Ik voel me nu eigenlijk best wel rot door jou. Snap je niet hoe kut die opmerkingen zijn die je steeds maakt?' Justin fronste zijn wenkbrauwen maar zei niks. 'Waarom doe je zo lullig Justin? Waarom maak je van die opmerkingen?' Ik keek hem vragend aan. 'Omdat je het verdiend.' mompelde Justin. 'Wat?' vroeg ik. Justin zuchtte en keek me boos aan. 'Je verdiend die opmerkingen, Rose. Snap je het dan nog niet?' Ik schudde even m'n hoofd. 'Nou, ik zal je geheugen eens even opfrissen. Onze eerste zoen. Herinner je je die nog? Je duwde me weg, gewoon zomaar. En dan had je nog de tweede zoen, bij mij thuis. Ik zoende je en jij zoende me terug maar daarna duwde je me voor de tweede keer van je af. En toen maar zeggen dat je met die Jus had en van hem hield, blablabla.' Justin begon steeds harder te praten. Ik wilde m'n mond openen om iets te zeggen maar Justin was me voor. 'En dan had je nog die derde zoen. Bij jou thuis. Jij zoende mij opeens gewoon even om te voelen of je echt wat voor me voelde. En daarna kwam je doodleuk tot de conclusie dat je toch niks voelde voor mij. Weetje hoe ik me toen voelde Rose? Ik voelde me echt kut want ik had echt gedacht dat jij mij ook wel leuk vond, wat dus blijkbaar een grote vergissing is geweest.' 'Maar ik-.' Justin liet me niet uitpraten. 'Je denkt alleen maar aan jezelf Rose. Je denkt alleen maar aan je eigen gevoelens en niet aan die van anderen. Je bent gewoon simpel gezegd een egoïstisch kutkind.' Boos maar toch met tranen in z'n ogen keek hij me aan. Daarna liep hij weg terwijl hij me nog even vernietigend aankeek en als blikken konden doden was ik nu dood geweest. Zeker weten.

hallowa. mijn computer is genezen en ik ben blij want ik heb het zelf gedaan. voor de mensen die niet wisten dat mijn computer kapot was; nee, dat was die ook niet maar het had een of ander raar virus ofzoiets hehe. dus dat probleempje is uit de wereld geholpen. en morgen heb ik wiskunde en economie. toetsen dan he. en vooral economie wordt een ramp. maar oké, loveyouuu <3333