Chapter 6: Kiss

"Na-natuurlijk niet. Dit is gewoon toeval." zei ik met een nog roder hoofd. "En waarom ben je dan zo rood?" vroeg hij. "U-uhn, nou." stotterde ik. "Laat maar, kom we gaan naar mijn huis." zei Kakashi. Een hoge gil en Amane is flauwgevallen. Wij roepen haar vader badanken voor het eten en lopen weg op weg naar Kakashi's huis.

"Zo hier zijn we dan." zei Kakashi en deed de deur van het slot. Om een of andere reden bonkte mijn hart heel snel op en neer. Ik had al zo'n voorgevoel over wat het onderwerp van gesprek zou zijn zodadelijk.
"Ah, we hebben een probleem." zei Kakashi. "Wat voor een probleem dan?" vroeg ik. "De winkels zijn dicht op dit moment van de dag." zei ik. "Dan hebben we maar een optie." zei Kakashi. "We zullen in hetzelfde bed moeten gaan slapen." zei hij en ik werd zo rood dat ik bang was dat mijn hoofd zou ontploffen. "Waarom zo verlegen?" vroeg Kakashi. "Je vind me toch leuk of niet?" "D-dat heb ik nooit gezegd!" zei ik met een rood hoofd. "Maar er is bewijs genoeg. Ik bedoel je hebt een mobielhanger van mij en je wordt de hele tijd rood." zei hij en kwam dichterbij. "D-dat is omdat." stotterde ik. "Je hoeft je niet te schamen." zei Kakashi. "Ik vind jouw ook leuk." "Huh?" "Al toen ik je voor het eerst zag. Ook al kende ik je nog niet." zei hij terwijl hij zijn masker naar beneden trok. Mijn ogen werden groot van verbazing, door wat hij net zei en door het zien van zijn enorm knappe gezicht. En toen......................kuste hij me.