3%
Keighley Mackenzie 0'Malley
Met enorme koppijn verlaat in het klaslokaal, eindelijk..PAUZE. Misschien was het toch niet slim geweest om me gisteren vol te gieten. Met trage passen liep ik richting de kantine die al aan volstromen was. Een paar kastanjer bruine/rode lokken vielen voor mijn ogen, ik blies ze uit mijn gezicht toen het er steeds meer werden, verdomd haar. Traag keek ik om me heen. "Chaz Ryan where are you?" Mompelde ik zacht, mijn stem was nog steeds schor van gister. Ik kuchte eens, mijn keel voelde schraal aan. "KEIGH!" Hoorde ik plots van rechts komen, met een ruk draai ik me om. Langzaam liet ik mijn blik door de rechterkant van de kantine glijden. Mijn blik eindigde bij de achterste tafel waar Chaz, Ryan, Caitlin en Jessica al zaten. Ik grinnikte eventjes bij de blik die Caitlin me toeworp, die had vast hele verhalen te vertellen. langzaam slenterde ik richting de tafel en laat ik me op een stoel naast Chaz ploffen. "Ha zuip konijn, ik krijg nog 30 dollar van je.." Vervolgde hij met volle mond, de stukjes koek vlogen me om de oren heen. Ik gaapte hem even aan en zette mij handen in mijn zij. "Pardon?" Zei ik met een quasi-verontwaardigd gezicht. "..30 dollar.." mompelde hij opnieuw. Lachend schudde ik nu mijn hoofd, en greep ik naar het flesje met cola dat Ryan net aan zijn mond wou zetten. "Én bedankt.." Vol zelfgenoegen zette ik het flesje aan mijn lippen en nam ik een slok. "Aaah.." Zei ik met mijn ogen dicht genietend. Daarna zette ik het flesje weer voor Ryan neer. "Dat is dan 2 dollar.." Zei hij met pretlichtjes in zijn ogen. "WAT?" Riep ik verontwaardig uit "Gun je je beste vriendin geen eens meer een slokje colaa?" Zei ik toen beledigd, ondertussen bond ik mijn kastanjer bruine lokken in een paardenstaart. "Niet na gister..." Vervolgde Chaz op nieuw. Wat moest er gister in hemelsnaam gebeurd zijn? "Whatever.." Mompelde ik, en ik maakte een talk-to-the-hand gebaar. "Aah meid, die is zóóó 2010.." mengde Caitlin zich in het gesprek. Een glimlach speelde om mijn lippen en ik haalde mijn schouder op. "2011 sucks.." Mompelde ik toen. "Whatever.." Zei Cailtin nu zelf ook en ze boog zich over tafel heen. "Heb je het al gehoord? Justin komt terug.." Zei ze breed grijnzend. Poef, bam opnieuw was mijn dag binnen 2 seconden verpest. "ja.." Bromde ik nijdig, en ik wendde mijn blik af. Mijn gedachten vlogen terug naar 2 jaar geleden, ondertussen hoorde ik Caitlin enthousiast tegen me kwekken, ze had nooit geweten dat ik hem niet mocht..houden zo.
Geconcentreerd werkte ik aan mijn ballarina van klei, mijn tong stak een halve meter uit mijn mond en mijn haarplukken zaten netjes in eengebonden. Heel voorzichtig werkte ik de laatste deltails bij, achter hoorde ik geroezemoes. Ik negeerde het volkomen, het waren van Justin en zijn adjudanten weer. Nadat ik de laatste haarpluk van de ballarina had bijgewerkt, was ik opgestaan en had ik het beeldje vastgepakt. "Mevrouw!" Riep ik vol zelfgenoegen, trots op wat ik had gemaakt, handvaardigheid was een van mijn lievelingsvakken. En niet omdat ik er gewoon goed in was, ik kon mijn inspiratie erin kwijt. Zo wou ik al heel lang op ballet, maar mijn vader zag meer toekomst in hockey. "Mevrouw!" Riep ik opnieuw, het viel me nog mee dat ik niet aan het huppelen was. Langzaam baande ik me tussen de tafels een weg richting mijn lerares die bezig was met een jongen uit mijn klas. "..Ik ben-" Vervolgde ik mijn zin, maar ze hoorde het niet. Plots voelde ik een klap tegen mijn been aan, ik struikelde half naar voren en voordat ik het wist glipte het gekleide beeldje uit mijn handen. Ik wou het nog vast grijpen, maar het was te laat met een enorme klap viel hij op de grond, en brak uiteen. Niet veel later viel ik op dezelfde manier naast het kleibeeldje op de grond, mijn hand schaafde zich langs de grond en toen ik mijn hand ophief sijpelde het bloed langs mijn arm. Ik keek beschaamd om me heen, opzoek naar het gene waar ik over was gevallen. Geroesemoes en gelach vulde mijn oren, tranen welden op in mijn ogen en toen ik naast me keek zag ik Justin zich net met een gemeen lachje omdraaien. "Het sukkeltje valt over haar eigen benen...zielig.." Hoorde ik Caitlin zeggen, waarom moesten ze altijd mij hebben? Langzaam duwde ik me omhoog en wierp ik nog een blik op het kleibeeldje, er was niks meer aan te herstellen. Op dat moment voelde ik een hand op mijn rug, het was de lerares. "Wat is er gebeurd?" Vroeg ze bezorgd. Eindelijk werd er een keer gevraagd wat er gebeurd was, een stortvloet van woorden stond op het punt mijn mond te verlaten. Maar toen ik een blik op Justin en zijn aanhangers wierp zag ik nog net hoe hij zijn hand langs zijn hals haalde, zijn lippen vormden de woorden; 'als je het zegt ga je eraan'. Als de dood sloeg ik mijn ogen richting de grond en slikte ik mijn woorden in. "Niks...gewoon puur dommigheid, ik struikelde over mijn eigen benen.." De lerares glimlachte even kort. "Ga maar naar de concierge, en laat je hand verbinden.." Ik knikte en langzaam maakte ik me uit de voeten.
"Keigh? Keighley!?" Zei Caitlin lachend, haar handen wapperden voor mijn ogen. Even knipperde ik met mijn ogen en keek ik recht tegen haar blinkend witte tanden aan. Waarschijnlijk was ze zo enthousiast geweest met vertellen dat ze op de tafel was gaan zitten. "Wat?" Vroeg ik nukkig, ondertussen draaide ik een loshangende pluk om mijn vinger. "Vind je het niet geweldig? Justin komt terug? Jullie waren toch altijd zulke goede vrienden?..." En daar ging ze weer, was ze dan echt zo dom of wist ze het gewoon niet meer? "NOU?" Haalden haar woorden me weer uit gedachten, ze moest ophouden met het gezeur over bieber. Waarom wist niemand het meer? Justin en ik waren aardsvijanden, en dat zal ook niet veranderen ook. "Leuk ja.." Zei ik met tegenzin, en op dat moment ging de bel. Met een opgeluchte zucht, veerde ik overeind en sloeg ik mijn D&G tas over mijn schouder. Saved by the bell!
Druk op die groene knop en geef je oordeel mensen.
Do you like it?
Reageer (4)
Leuk! <33
1 decennium geledenVerder!
Haha, bitchez. :')
1 decennium geledenVerder (:
i like it!!!!
1 decennium geledenI likeee it<33
1 decennium geleden