ik was vergeten om het bij de inleiding te zetten, maar deze story heeft een soundtrack.

http://www.youtube.com/watch?v=LyaNlZaVOpc

Lieve Bill,
Ongelofelijk he, vandaag is het alweer vier jaar terug dat ik mijn eerste brief schreef.
En ik weet nog precies wat ik schreef.
Ik schreef dat mijn Naam Manon was, en dat ik zeventien jaar ben.
Ik drie katten heb, en dat een van die katten mijn beste vriend is, Frutsel.
Hij slaapt elke avond bij me, en volgt me overal.
Laatst stond ik in de supermarkt bij de vleeswaren, en toen voelde ik iets langs mijn benen kroelen.
Was die gek me gewoon tot in de supermarkt gevolgd!
Ik schreef ook dat ik een zus heb, Laura.
Ze woont niet meer bij me.
Ze zit aan de drugs.
Het begon met wiet.
Ook schreef ik dat ik ook af en toe een stickie rook.
Gewoon om even te kalmeren.
Mijn vader is nu al acht jaar dood.
Door zijn alcoholisme.
Toch was mijn vader mijn beste maatje.
Ik mis hem nog elke dag.
Ik schreef ook dat sinds zijn dood, mijn moeder, Laura en ik de beste vriendinnen werden.
Althans, totdat mijn moeder Frank leerde kennen.
Drie weken nadat ik hem voor het eerst ontmoette kwam hij al in ons huis wonen.
Van de vriendelijke onbekende man, veranderde Frank in een tiran, een bullebak, een eikel.
Op dat moment, begonnen Laura en ik met blowen.
Laura is er in doorgeschoten, en gebruikt nu harddrugs.
Ik blow alleen een paar keer in de week.
Ik heb niet echt vrienden, ja drie vriendinnen.
Amber, Joy en Shelley.
Verder heb ik niet echt vrienden.
Mensen mijden mij liever.
Vaak word ik nageroepen.
Meestal is het omdat ik wat dikker ben dan de rest
Ik ben nogal klein, en heb een moedervlekje naast mijn mond.
Mijn hobby’s?
Tsjah..
Dat zijn denk ik toch wel zingen, piano spelen, gitaar spelen en remixjes maken van jou nummers.

Eigenlijk voel ik me nogal dom.
Ik schrijf nou al vier jaar de meest persoonlijke dingen op, en stuur ze naar iemand die mij niet kent.
Waarschijnlijk zal je dit ook nooit lezen omdat je duizenden brieven krijgt.
De mijne zullen er echt niet in opvallen.
Het enigste wat waarschijnlijk verschilt is dat mijn enveloppen grijs zijn met een zwarte rand.
Nou ja, het is een goede manier om alles van me af te zetten.
Lekker schrijven, mijn problemen wegsturen, en vervolgens even rammen op mijn keyboard.
Ik zal nu stoppen met mijn brief, want ik ga een jointje roken.

Doei Bill,
Loves Manon.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen