6.0 U smile

Ariane Granger
De volgende ochtend werd ik wakker met twee strakke armen om me heen en gigantische hoofdpijn. Ik draaide me om in de armen en keek in het slapende gezicht van Justin. Fijn. Ik was dus nog steeds een misbruikte teddybeer. Hij opende zijn ogen en knipperde verwoed. 'Wat?' vroeg hij met een grijns, toen ik hem cynisch aankeek. 'Laat me los?' Zijn grijns werd breder. 'Nee?'
'Waarom niet?' 'Omdat ik gehecht ben aan mijn teddybeer?' Ik zuchtte en begon te wurmen. 'Laat los.' 'Nee.' 'Asjeblieft?' 'Geef me één goede reden?'\
'Anders ga ik je slaan?' Hij grinnikte, 'Volgens mij zit jij vast.' Ik stak mijn tong uit en hij trok zijn wenkbrauwen op. 'Wil je daar wat mee zeggen?' Hij glimlachte verleidelijk en bracht zijn gezicht wat dichterbij. Nu was het mijn beurt om mijn wenkbrauwen op te trekken. 'Justin, ieuw. Dat kan echt niet.' Hij keek me vragend aan. 'Waarom niet?' vroeg hij, hij klonk redelijk beledigd. 'Omdat, omdat..' Stamelde ik, 'Gewoon niet.'
maakte ik mijn zin af. 'Punt uit.' Zijn donkerbruine ogen keken me smekend aan. 'Wat?' vroeg ik, van mijn stuk gebracht door zijn schattige oogjes. Hij leek een beetje op een eekhoorntje dat me aankeek omdat ik zijn nootje vasthad. Of van Poes in boots van Shrek. Hij knipperde met zijn ogen en ik staarde terug. 'Justin, als je probeert te flirten, je hebt geen talent.' En boos draaide ik me om in zijn armen. Ik kon hem bijna horen grijnzen. 'Ariane' fluisterde hij in mijn oor, ik kreeg er kippenvel van. Hij draaide me soepel om en hing boven me. Hij staarde in mijn ogen en streek met een hand langs mijn wang. Hij boog zich naar me toe en drukte een kusje in mijn nek. Ik rilde en bleef hem aanstaren. 'Zeg nooit meer dat ik geen meisjes kan versieren.' Grinnikte hij, en hij lanceerde zich van mijn bed af. Ik bleef liggen met starende ogen. 'Gatverdamme' mompelde ik

• 1
• 2
• 3

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen