<3

Ik stortte me hard huilend op mijn bed en vervloekte mezelf dat ik om hém huilde!
Ik hoorde iemand binnenkomen, en voelde toen een arm om me heen.
"sst, het komt wel goed meis."
"nee, alicia, dat komt het *snik* niet" en ik barstte weer in huilen uit.
"Natuurlijk wel, er gebeurd jullie niets!"
Ik snapte niet wat ze bedoelde en vroeg
"Wat bedoel je?"
"Toen jij weg was schreeuwde beccka nog dat scorpius' vader je zeker wat aan zou doen, als je nog met scorpius omging, ik dacht dat je dat nog hoorde.."
Ik was verbaasd en mijn ogen werden heel groot, en werd opeens doodsbang.
Want als mijn vader gelijk had over dat doodoeners ding, kon hij wel eens hele erge dingen doen!
"Maar ze bluft vast, hij doet jullie echt niets, dat zei scorpius ook!"
"Wat zei hij nog meer dan?"
"Nou, hij liep naar Beckka en riep, 'Mens, ik ben je vriendje niet! en mijn vader doet ons niks! zo verschrikkelijk is hij niet!' toen liep hij weg, en beckka stond daar half te huilen, zo grappig!"
Hoe Alicia het uitlegde deed me weer een beetje lachen, totdat we iemand beneden hoorden schreeuwen:
"Stom portret! laat me er gewoon door, ik moet iets zeggen tegen iemand!"
Mijn hart sloeg over, het was Scorpius.
Ik rende naar beneden en liet Alicia verbaasd op mijn bed zitten, ze begreep de hint vast wel..
Ik opende het portret en keek in de práchtige ogen van scorpius.
"Rose, ik, i- het spijt me zo!"
"Het is al go-"
Ik werd ruw onderbroken door zijn lippen die op de mijne gedrukt werden.
Hij pakte me vast en ik haalde mijn handen door zijn haar.
Toen hij me losliet vroeg ik:
"Ben je niet bang voor je vader?"
"nee, gekke rose, natuurlijk niet!"
Toen stapte hij naar achteren, pakte iets uit zijn zak en vroeg...






Yeeaah, cliffhanger, wat zal hij gaan vragen