Beckka parkinson

*De volgende ochtend bij het ontbijt*
"He kijk de uilen" Riep iemand vanaf onze tafel.
Tot mijn grote schrik zag mijn familie's uil, met twee brieven in zijn bek.
Ik maakte met trillende handen de eerste brief open.
"Rose,
James heeft mij verteld dat je met Malfoy omgaat.
DIT WIL IK NIET MEER HEBBEN!
Zijn vader was, en is vast nog, een dooddoener, en zijn ouders ook!
Ik heb james gevraagd of hij een oogje in het zeil wil houden, en als dit nog een keer gebeurd heb je heeeeeeeeeeel lang huisarrest, jongedame!
Papa."
Toen de tweede brief.
"Lieve rose,
Ik denk dat je de brief van je vader al heb gelezen, maar je moet je daar niks van aantrekken.
Je mag omgaan met wie je wil, zolang ze maar aardig voor jou zijn!
Ik ga je vader wel proberen om te praten, zodat hij je geen huisarrest geeft.
We zijn trouwens heel trots op je dat je in griffoendor bent gekomen, en we missen je allemaal heel erg, zelfs Hugo!
Liefs, mama."
Ik wist niet welk ik nu moest geloven, die van m'n moeder of vader, maar mijn denken werd, nogal ruw, onderbroken door een brulbrief.
hij was van scorpius.
"Scorpius Hyperon malfoy! ik heb gehoord dat je met die bloedverrader van een weasley omgaat, dit gebeurd niet meer, hoor je me!
Mevrouw parkinson let op je, heeft ze me beloofd, en als dit weer gebeurd staat je een zware straf te wachten!"
Scorpius zat een beetje verbaasd te kijken, en keek toen, heel boos, naar een meisje niet ver weg van hem.
Ik keek ook en zag toen wie het was.
Beckka Parkinson.
Ik haatte haar al vanaf het eerst dat ik haar zag.
Ik stond op en liep snel weg toen ik zag dat ze ook naar mij keek.
Zij stond jammer genoeg ook op.
"Denk maar niet dat je mijn vriendje kunt afpakken!"
Ik stopte even, maar rende toen met betraande ogen naar de slaapzalen.
Vriendje, ik dacht dat hij niemand had!
ik voelde me verraden, en jaloers, waarom wist ik niet.
Want ik was niet verliefd op hem!
Of, tenminste, dat mócht niet...