9.

‘Mijn God! Wat heb ik deze winkel gemist!’ Ik stapte snel de auto uit en rende de Starbucks binnen, waar gelukkig geen rij stond. Josh kwam me snel achterna. ‘Wil jij ook wat?’ vroeg ik hem. Hij schudde zijn hoofd. ‘Nee, dank je. Ik ben niet zo van de koffie.’ Ik haalde mijn schouders op. ‘Oké. Een frappucino alstublieft.’ Het meisje achter de balie knikte en ging weg om mijn drankje te halen. ‘Ik hoorde mama zeggen dat je ook een baantje moest gaan zoeken,’ zei Josh ineens. Ik schrok me rot. ‘Pardon? Dat meen je niet!’ Geschokt staarde ik mijn broer aan. Hij knikte. ‘Ja, want ze gaat niets voor je betalen. Ik werk al vanaf mij 13e bij een garage hier in de buurt. Als jij zoveel van Starbucks houdt, waarom ga je hier dan niet werken? Ze hebben mensen nodig.’ Ik keek om me heen, op de toonbank stond inderdaad een bordje waarop stond dat ze personeel nodig hadden. ‘Goed idee,’ glimlachte ik. Het meisje kwam terug met mijn Frappucino en gaf het aan me. Ze noemde het bedrag en ik gaf haar het geld. ‘Pardon, maar zou ik alsjeblieft je manager kunnen spreken? Ik wil graag hier komen werken.’ Het meisje knikte en verdween weer. Josh klopte even op mijn schouder. ‘You go girl.’