1.1

Samira zat aan tafel te smsen terwijl haar ouders aan het eten waren "Leg nou is vijf seconde die telefoon weg"zei haar vader op strenge toon. "Laat mij en eet gewoon verder"zei ze en smste druk verder. Haar vader was het zat dat de telefoon voor haar familie ging en pakte hem af. "Jij gaat nu netjes aan tafel zitten en eten eerder krijg je je telefoon niet terug!"Zei haar vader. De vuile blik van Samira was genoeg om te weten dat ze het hier niet mee eens was. "Jij verpest ook altijd alles he!"Zei ze boos en liep stampvoetend naar haar kamer. De moeder van Samira keek haar man alleen maar aan. "Moest dit nou zo?"Vroeg ze
"Aan tafel smsen waardeer ik niet en dat moet ze weten!"Zei haar vader waarna hij de tafel begon af te ruimen. "Altijd gaat het hier zo nooit een normaal avondmaal."zei haar moeder waarna ook zij de woonkamer uit waarna haar vader alleen achter bleef in de keuken.

Samira was ondertussen druk bezig met opmaken en leuke kleren aan het uitzoeken.
Vanavond was er in de stad een geweldig feestje en haar beste vriend zou haar wel naar binnen smokkelen aangezien het feestje voor achttien jaar en ouder was en Samira pas zestien was. Eigenlijk ging het altijd zo, tegen haar ouders zei ze dat ze naar een normaal feestje ging maar ondertussen was ze altijd bij feestjes waar ze eigenlijk helemaal niet in mocht komen en ging het altijd wel fout, of ze werd dronken of ze zoende met heel veel jongens wat ze altijd een domme fout achteraf vond en zo ging het al vanaf haar veertiende. En soms had ze ook wel spijt en zei ze altijd wel dat ze zou veranderen maar elke keer weer ging zij weer dezelfde fout in.