~3~

Rustig liep ik naar mijn kamer en ik nam plaats op mijn bed. Benjamin was al een week bij ons in de clan en hij bleek inderdaad een gave te hebben. Hij kan de elementen besturen, niet alleen vuur, maar ook lucht,water en aarde. Vuur had hij al goed onder controle, maar de rest nog niet. Ik pakte een boek van de grond en begon te lezen. Het was al avond en ik had net gejaagd. Ik was zo verdiept in mijn boek dat ik het gekuch bij de deur haast niet hoorde. Ik schrok op en keek in de ogen van Benjamin. ‘Kom binnen’ zei ik vrolijk en ik legde mijn boek neer. Hij glimlachte en ging naast me zitten. ‘Wat is er?’ vroeg ik. Hij twijfelde maar vertelde het toch. ‘Probeerde Amun jou ook tot een soort wapen te maken?’ vroeg hij. Ik knikte. ‘Hij probeerde mij als een soort slaaf te maken, net zoals Kebi. Hij probeert ons ook tot een wapen te kneden. Maar ik weiger zijn bevelen, en laat me geen wapen maken. Omdat wij krachtig zijn probeert hij ons ook te verstoppen voor de Volturi in de angst ons kwijt te raken, ik ben niet van plan weg te gaan, maar de Volturi zal er dan alles aan doen ons te krijgen’ vertelde ik. Gisteren had ik hem ook al over de Volturi verteld dus snapte hij me wel. ‘Ik ben ook niet van plan weg te gaan, maar ik erger me wel aan het idee van een wapen’ zei hij. Ik knikte. ‘Ik begrijp je’ zei ik. Ik keek hem aan en ik zie een twinkeling in zijn ogen verschijnen. In een korte tijd was Benjamin mijn beste vriend geworden. Eerst was dat Kebi, want die was tenminste stil, maar Benjamin kan ook goed luisteren. ‘Mag ik wat over je menselijke leven weten, als je dat nog weet’ vroeg ik. ‘Toen ik jong was is mijn moeder overleden. Ik had mijn vader nooit gekend. De familie van mijn moeder had mij in huis genomen. Ik ben bij verschillend ooms en tantes geweest die me konden voeden. Uiteindelijk kwam ik bij mijn oom die mensen op straat vermaakte. Hij leerde me dansen en zingen om op te treden op straat. Mijn oom kwam erachter dat ik vuur kon besturen en leerde mij hier trucjes mee. Mijn oom nam vele kinderen op in zijn gezin, waaronder Tia. Tia en ik werden goede vrienden. En toen kwam Amun.’ Vertelde hij. Ik voelde dat hij die Tia miste. ‘Je mist haar?’ vroeg ik. Hij knikte. Ik zag aan hem dat het meer was dan goede vrienden, geliefden. ‘Jouw verhaal?’ vroeg hij. ‘Ik woonde bij mijn moeder. Mijn vader was op reis. Mijn moeder en ik verhuisden veel en kwamen uiteindelijk in Cairo uit. Mijn moeder hield erg van lezen en heeft mij dat dan ook geleerd. Op een dag moest ik een brief bij mijn grootmoeder brengen die om de hoek woonde. Het schemerde al dus had ik haast. Toen kwam ik Amun tegen. Hij was in eerste instantie niet van plan om mij te houden, hij wou me gewoon vermoorden, maar ik dacht aan mijn grootmoeders huis en plotseling stond ik voor het huis. Amun zag dat en beet me. Dat is tien jaar geleden gebeurt. Ik heb tien jaar lang in de tempel gewoond, vooral getraind. Uiteindelijk mocht ik zelf gaan jagen en toen kwam jij’ vertelde ik. Hij luisterde goed. Ik keek naar hem en zuchtte. ‘Wat?’ vroeg hij. ‘Je was nog zo jong’ fluisterde ik. ‘Jij ook’ zei hij. Ik lachte zwak. ‘Zeventien is een goede leeftijd voor een vampier, vijftien is erg jong, het is net oud genoeg volgens de regels’ mompelde ik. ‘Heb je jouw moeder ooit weer gezien?’ vroeg Benjamin plotseling. Ik keek hem aan en begon te snikken. Hij trok me in zijn armen en troostte me. ‘Mis je haar?’ vroeg hij. ‘Nee, het gaat meer over wat er met haar is gebeurd’ snikte ik. ‘Mag ik weten wat?’ vroeg hij. Ik twijfelde. ‘Kebi kwam mijn voedsel brengen en daar zat ze tussen. Ik wou haar niet vermoorden maar Kebi had dorst en viel haar aan. Later bleek ik ook nog een zusje te hebben die ik heb vermoord’ vertelde ik met een trilstem. Hij omhelsde me. ‘Wat erg’ mompelde hij. ‘Ik wou dat ik Amun nooit over je vertelt had, dan had je nu een gelukkig leven gehad’ zei ik. ‘Wat gebeurd is, is gebeurd’ mompelde hij. Hij was een gevoelige jongen, hij bracht gevoelens bij mij op. Ik was verliefd. Zonder dat ik het merkte drukte ik mijn lippen op de zijne. Ik had verwacht dat hij zich wegtrok, maar in plaats daarvan zoende hij mij terug. Toen hij losliet keek hij me aan met verdrietige blik.