OO2

Anna

Ik liep struikelend door de trein. Altijd al was ik zo onhandig geweest. Als kind al, ik liep altijd tegen muren op, viel, of fietste tegen een boom. Ik was een 'mudblood' zoals die zakken van Slytherin me noemden. Mijn ouders waren Mugles, en blijkbaar betekende dat blijkbaar meteen dat je minder goed was. Ik zuchtte. Waar was die vervloekte coupé waar Ron, Harry, Luna, Ginny, Fred en George en Hermoine in zaten? Ik was al de hele trein aan het doorlopen, zoekend maar nog steeds vond ik het niet. Nadenkend liep ik verder, waardoor ik de koffer die voor mijn voeten lag niet zag. Nu viel ik echt, maar gelukkig was er net iemand die me opving. Ik keek in twee grijze ogen, die me eerst geschokt maar daarna arrogant aankeken. 'Kijk eens uit waar je loopt!' snauwde de mond die bij die ogen hoorde. Het was een jongen met blond haar: Malfoy. De laatste persoon waar ik nu zin in had. Ik zuchtte weer, en liep verder. Ik voelde hoe Malfoy me nakeek. Toen vond ik eindelijk de coupé waar ik de hele tijd naar aan het zoeken was. Ik schoof de deur open, en meteen kwam er een storm aan geluid op me af. Harry, Luna, Hermoine, Fred en George en Ron schreeuwden van alles door elkaar heen. 'Jezus, mensen, doe eens rustig! Ik wil mijn oren graag nog een tijdje kunnen gebruiken!' Schreeuwde ik, en ze leken nu pas door te hebben dat ik er was. 'Anna!' Schreeuwde Hermoine blij, en ze vloog me om de hals. 'Annie!' Schreeuwde Ginny, en deed hetzelfde. 'Groepshug!' Schreeuwden Fred en George tegelijk, en kwamen er ook nog bij. Ik werd geplet. 'J-Jongens, ik weet dat ik geweldig ben, maar ik krijg geen-lucht!' wist ik eruit te persen, en snel lieten ze me los. Ik grijnsde naar ze, en zij grijnsden terug. Ik keek naar de verdere coupé. Ron en Harry grijnsden ook, en Luna was helemaal verdiept in The Quibbler. 'Hoi Luna!' Riep ik blij, en ze keek mij met haar dromerige blik aan. 'Hoi Anna.' Zei ze droog terug, en ze las weer verder. Ik hield van dit groepje, maar ik was ook dik bevriend met Tiffany. Dat zou je niet verwachten, zij is zo ongeveer de arrogantste van heel Slytherin, maar tegen mensen die ze mocht was ze heel aardig. En daar hoorden de Weasly's, Harry, Hermoine en Luna niet bij. Ik kende Tiffany van mijn voor-Hogwartse-tijd. Mijn vader is de President van de Mugles, en haar vader de minster van Toverkunst. Mijn vader en haar vader hadden regelmatig contact door de crisis omdat YouKnowWho terug is, en de Mugles ook moeten opassen. Een keer steldden de ministers elkaar voor aan hun gezinnen, en Tiffany en ik vonden elkaar meteen aardig. Dat laat ze niet zien op Hogwarts, want als haar Slytherin-vriendjes daarachter zou komen zou ze keihard gepest worden. 'Kijk! Hogwarts! We moeten ons omkleden!' Gilde Ginny. Ik keek uit het raam, en inderaad; ik zag het kasteel al komen. 'Weg!' Riep ik, en ik duwde de jongens de coupé uit. 'Hé!' Protesteerde Ron, maar ik vergrendelde snel de deur en deed de luiken dicht. 'Dit wordt een geweldig schooljaar.' dacht ik.