011

We reden aan, op weg naar mijn huis. Ik weet niet of ik het besefte dat ik bij Gregory van der Wiel in de auto zat en naar huis gebracht werd. Ik besefte wel opeens heel sterk dat ik een contract bij PSV had. Ik begon te glimlachen terwijl ik in gedachten bij PSV was. “Wat zit je te glimlachen?” vroeg Gregory lachend. “Ja, ik zit te denken over dat contract bij PSV, ik vind het echt helemaal geweldig. Het is ook de club waar mijn hart ligt, net zoals jij liefde hebt voor Ajax.” Hij begon te glimlachen, en volgens mij zag ik daar een beetje trots bij. “Ja, Ajax is echt mijn hart, mijn ziel. Als klein kindje was ik er al helemaal weg van, en nu speel ik er zelf bij!” Opeens kreeg ik een liedje in mijn hoofd. Ik begon het zachtjes te zingen: “Want waar het ooit begon zijn we gebleven, het Philips Stadion het hart van de stad. Geen industrieterrein, maar fijn..” Gregory begon te lachen. “Ja, een echte PSV’er, daar zit ik weer mee opgescheept.” Ik keek hem verontwaardigd aan. “En daar bedoel je mee?” “Nee, niks hoor. Maar gewoon dat lied. Als je een Ajacied bent is het niet leuk om te horen..” Ik keek hem schijnheilig aan. Er zat wel wat in, want als hij hier zo’n lied van Ajax zou zingen, dan zou ik niet vrolijk worden. We waren onderweg en zaten te praten over van alles en nog wat. Meestal over dingen die niet echt veel nut hadden, maar het was wel heel grappig. Hij reed in Eindhoven over de snelweg, en het was inmiddels al 20:00 uur. “Jij woont echt te ver weg!” Zei Gregory. “Ik ben gewoon een irritant mens, kan ik ook niks aan doen, sorry.” En ik glimlachte. Het gesprek viel stil in de auto, en Gregory zette de muziek aan. Trey Songz kwam uit de speakers. “Ik hou van Trey Songz!” zei ik blij. “Echt?! Ik hou ook van dit soort muziek! Maar dat wist je zeker al?” Ik knikte. “Dankzij jou ben ik naar Trey Songz gaan luisteren en ben ik verslaafd geworden.” Hij keek me trots aan. “Ik heb hem aan weer een of ander crazy meisje geholpen, hij mag me wel bedanken.” “Nee, ik luister gewoon wanneer ik een keer zin heb, meestal luister ik gewoon naar de radio of net in welke mood ik ben. Als ik blij ben Trey Songz, als ik boos ben meestal iets van voetbal ofzo, en als ik verdrietig ben luister ik rustige liedjes. Ik hou van alle soorten muziek.” Hij zei niks, maar aan zijn ogen kon ik zien dat hij het goedkeurde.

Onderweg hadden we het over verschillende onderwerpen, en ik merkte ook wel dat het tussen ons klikte. Opeens voelde ik mijn mobiel trillen, en ik nam op. “Met Marloes!”, zei ik vrolijk. “Hoi, met Silvia!” Er kwam een glimlach op mijn gezicht te staan. “Hee! Hoe gaat het?” “Met mij gaat alles goed hoor! Hoe was het daar bij dat voetbalgebeuren?” Toen kwam er een nog grotere glimlach op mijn gezicht te staan. “Helemaal geweldig. Je gelooft het nooit, maar heb ook een contract gekregen. Zie je het al voor je? Ik als een voetballer?” Aan de andere kant klonk er gegiechel. “Jij? Serieus? Bij welke club? Krijg je er wat voor? Hoe lang?” “Easy easy girl.” Zei ik. “Bij PSV, en of ik er wat voor krijg? Nou, ik krijg er zeker wat voor, maar ik spreek je morgen, ben nogal ongezellig bezig voor Gregory” Het was stil aan de andere kan. Na een paar seconden hoorde ik “Gregory.. Gregory van der Wiel?!” “Ja, die ja, maar ik ga nu echt ophangen, doeeei!” en ik hing op, zonder dat ze kans had om wat terug te zeggen.