#101.
Oké, het voelt alsof ik hier half in raadsels spreek.. Maar ik weet natuurlijk ook niet in hoeverre jullie belang hechten aan bepaalde details en of jullie tussen de regels door ook meer begrijpen en vermoeden dan dat ik werkelijk neergeschreven heb.
Btw; dinsdag mag ik weer naar school toe - einde vakantie - geweldig -.- !
“Goeie morgen liefje”, was het eerste wat ik hoorde toen ik mijn ogen terug opende. Het waren slechts spleetjes, want mijn ogen deden nog steeds pijn van te huilen. Bill’s gezicht hing half over me heen. Het was nog een beetje duister door de gesloten gordijnen en zo kon ik hem maar half zien, maar ik zag zijn silhouet wel duidelijk. Ik voelde zijn ogen op mijn huid branden. Zijn vingers gleden soepel over mijn buik. Ik had de moed niet om zijn hand weg te duwen of om me er tegen te verzetten, want als ik eerlijk mocht zijn dan moest ik wel toegeven dat zijn bewegingen kalmerend en rustgevend waren. “Hmm.” Ik tuitte mijn lippen, goed wetende dat hij me zou proberen wakker te kussen. Slechts een paar seconden werd mijn vermoeden bevestigd en voelde ik zijn perfectgevormde lippen op die van mij. Het was alsof ze perfect in elkaar pasten. Ik voelde dat Bill’s kus emotioneel getint was. Hij wou zijn gevoelens zo op me overbrengen. Hij kuste me zachtjes, maar daarna voelde ik hoe zijn mond harder tegen me drukte. Niet gewelddadig, maar eerder een uitspatting van gevoelens, of misschien was het net het falen in zijn poging om die gevoelens net te onderdrukken. Ik liet me meevoeren door zijn tong die zachtjes cirkeltjes in mijn mond maakte. Onbewust zette ik mijn handen in zijn haar en nam toen enkele plukjes vast. Daarna liet ik mijn hand over zijn schouder gaan en ik wist dat hij aan het wegsmelten was bij ook maar de simpelste aanraking die ik hem gaf. Hij plaatste zijn hand in mijn nek en kwam op me zitten. Zijn vingers prutsten aan de knoopjes van het hemdje dat ik aanhad. Hij probeerde het subtiel en onopvallend te doen, maar ik doorzag het. Toch liet ik hem begaan. Ik was meer gefocust op zijn lippen. Hij plaagde me door me af en toe zijn lippen te ontnemen. Misschien viel het te vergelijken met mijn geduld op de proef stellen, alleen tergde hij me niet zo verschrikkelijk. In ieder geval stukken minder dan dat ik de afgelopen tijd met hem had gedaan.
Bill had het laatste knopje losgedaan en als een automatische reflex rechtte ik me wat zodat ik mezelf kon ontdoen van dat kledingstuk. Zijn lippen verplaatsen zich naar beneden en ik voelde hoe een tinteling door me heen ging terwijl hij mijn borsten bedolf onder de kleine kusjes. Het was een fijne tinteling. Het wekte een gevoel van verlangen in me op. Ik wilde meer. Alleen besefte ik donders goed dat ik op het punt stond om mijn eigen grens te overschrijden. Ik moest voorzichtig zijn en in feite wou ik geen enkel risico nemen, maar ik kon hem niet weerstaan, niet nu. Niet nu mijn lichaam brandde van de lust die hij in me opwekte. Ik stopte met nadenken en gaf me over aan mijn eigen lichaam.
Reageer (7)
ö snel verder!
1 decennium geleden<'3
Omgg ;o verdeeeeeer <3
1 decennium geleden