28.

Ik schrok me dood. De jongen drukte me tegen de muur. Ik probeerde me wanhopige los te worstelen. Opeens ging er schoot er een scherpe pijn door mijn schouder. Ik zakte op de grond en keek wat de schade was. Die idioot had me met een mes een mijn schouder gestoken. Het bloedde hevig. 'Nu rustig doen,'siste hij boos. Hij hief weer dreigend het mes op, maar ik sloeg mijn ogen neer. De aanblik van het bloed maakte me misselijk. Laat dit alsjeblieft vlug voorbij zijn,smeekte ik in gedachte.

Hij zoende me warm en liefdevol. Ik werd er gek van. Zijn handen gleden onder mijn bloesje en mijn bh. Plotseling werd hij van me af getrokken. Ik voelde nog wel hoe het mes nog een keer mijn lichaam binnendrong. Wat gebeurde er? Ik wilde iets zeggen, maar ik kreeg geen geluid uit mijn keel. Ik probeerde op te staan, maar het deed alleen maar pijn. Ik hoorde en bekende warm stem. 'Het komt goed,'zei hij zachtjes.

Er hing hier een onbekende, bijtende lucht. Het maakte me misselijk. Ik bewoog mijn arm, maar er ging een gloeiende pijn door mijn schouder. Ik wilde me de dingen die vannacht waren gebeurd niet meer herinneren. Was het wel vannacht, hoelang had ik geslapen? Was het echt Seth geweest? Een warme hand bevestigde mijn vermoedens. En ik zou hem nooit meer laten gaan.