~17~

Na wat herten kwamen we terug bij het huis. Emmett en Rosalie waren weg, geen idee waarheen. Alice zat op de bank, ze draaide zich naar ons toe. ‘De rest is aan het jagen, maar ik wou jullie nog even melden dat we morgen gaan honkballen’ vertelde ze. Ik knikte ‘Leuk’ zei ik. Ze liep langs ons en gaf me nog een knipoog, waarom? Alweer geen idee. Jasper pakte mijn hand en trok me mee naar zijn kamer. Hij opende de deur en overal lagen bloemblaadjes. Verward keek ik hem aan, maar hij zei niets. Wat had Alice gezien? Hij bracht me naar zijn bed en ik ging zitten. Ik keek hem nog steeds verward aan. Hij glimlachte en ging voor me zitten, op zijn knie. Wacht even, op zijn knie?! Zou dit het zijn? ‘Amedea Callisto Isidora Sadler Cullen’ zei hij. Dit was het! ‘Zou jij mij de eer willen geven om met mij te trouwen, om nooit meer van mijn zijde te wijken?’ vroeg hij zenuwachtig. Ik glimlachte breed. Ik knikte hevig mijn hoofd. ‘Ja!’ zei ik blij en sprong hem in de armen. Hij kuste me en geluk en liefde stroomde door hem heen. Hij schoof een zilveren ring met een smaragd erin. Hij was prachtig! Hij omhelsde me stevig. Dit was wat ik wou, trouwen. Hij tilde me op en liep de trap af. Ik lachte. Hij zette me op de bank neer en kwam naast me zitten. Alice zou waarschijnlijk de bruiloft willen plannen. Ineens bedacht ik me iets en lachte. ‘Wat is er zo grappig?’ vroeg Jasper. ‘Dat mijn toekomstige naam erg lang is; Amedea Callisto Isidora Sadler Cullen Hale’ lachte ik. ‘Ik vind mevrouw Hale wel heel mooi staan’ zie hij vrolijk. ‘Ik ook’ zei ik en ik drukte een kus op zijn mond. Na een uur kwam Alice heel vrolijk binnenrennen. Ze omhelsde me. Ik lachte. ‘Mag het?’ vroeg ze. Eerst keek ik haar niet begrijpend aan, maar toen begreep ik het. Ik zuchtte hoofdschuddend. ‘Natuurlijk Alice’ zei ik. Ze omhelsde me nog steviger en rende naar haar kamer. De rest feliciteerde ons ook, behalve Edward, die was bij Bella. Jasper keek me de hele tijd aan met een gelukkig gevoel. Ik glimlachte en drukte een kus op zijn wang. Ondertussen hadden we van Alice gehoord dat Bella ook meeging naar het honkbal, maar dan gaat ze wel kijken. Ik blijf bij haar, omdat ik het honkbal niet erg interessant vind. Esmé wou eerst bij haar blijven, maar aangezien ze voor scheidrechter speelt mag ze ook wel wat meer in het spel zelf lopen, vind ik. De dag was snel voorbij en we stonden al op het open veld waar ze zouden gaan spelen. Edward en Bella waren wat laat, aangezien ze een stuk met de auto kwamen. Toen alles was klaargezet kwamen Edward en Bella aan. Ik glimlachte naar Bella en liep naar haar toe. Edward knikte en ik haakte mijn arm in die van Bella. Edward vertrouwde me nog niet echt, aangezien ik bij de Volturi heb gezeten. Ik ging met Bella op een grote rots zitten, met een goed zicht op het spel. Het was een heleboel geren en ik vond het grappig dat Bella het niet meer volgde, het ging te snel voor haar ogen. Opeens rook ik onbekende geuren en ik keek naar Alice. ‘Stop!’ riep ze en iedereen rende naar haar toe. Edward keek naar mij en Bella en ik snapte het al; Onbekende vampieren. Ik keek Bella aan en ging voor haar staan. ‘Ze zijn te dichtbij om Bella nog weg te brengen, dan ruiken ze haar’ zei Alice. Edward kwam naast mij staan beschermend voor Bella. Een ding was wel zeker, met de training die ik bij de Volturi had gekregen kon ik ze wel makkelijker aan als het op vechten aankwam. Jasper en Emmett gingen voorop naast Carlisle staan en Esmé nam plaats aan de andere kant naast mij. Er kwamen drie vampieren uit de bosjes lopen. Een vrouw met fel oranje haar, met een gespierde man naast haar en een bruine man kwamen naar ons toe lopen. ‘We hoorden een spel dus dachten we laten we maar eens kijken of we mee mogen doen’ vertelde de bruine man. ‘Ik ben Laurent, en dit zijn James en Victoria’ stelde hij zijn clan voor. ‘Ik ben Carlisle, en dit is mijn familie, Jasper en Emmett, Rosalie en Amedea, Esmé en Alice en Edward en Bella’ stelde Carlisle ons voor. Laurent en Carlisle praten door, waaronder dat Carlisle ze uitnodigde bij ons thuis om onze manier van leven te vertellen. Maar ik lette vooral op die James, net zoals Edward. Hij voelde vermaakt toen Edward naar hem keek. De wind draaide en Bella’s geur werd verspreid over het hele veld. ‘Je hebt een snack meegenomen’ zei James en hij liep richting Bella. Carlisle ging voor ons staan. ‘Ze hoort bij ons’ zei hij. Edward gromde en ik beschermde Bella zo goed als ik kon. James en Victoria liepen richting de bomen en Laurent volgde Carlisle naar ons huis. Was het niet de bedoeling dat zijn clan hem volgde? Toen ze weg waren rende Edward, Emmett en Alice met Bella naar de auto. Ik rende naar huis richting de garage, er ging iets gebeuren, ik voelde het. Carlisle was met Laurent aan het praten en even later kwamen Edward, Emmett, Alice en Bella weer terug. Alice en Jasper gingen samen naar Phoenix met Bella. En geloof het of niet, ik ben stik jaloers. Ik moest met Esmé en Rosalie Victoria afleiden en Charlie beschermen. Jasper voelde mijn jaloezie en drukte lachend een kus op mijn mond. ‘Ik kon zo snel mogelijk terug’ fluisterde hij en hij vertrok. Esmé en Rosalie stapte in Bella’s auto en vertrokken om Victoria af te leiden. Carlisle, Emmett en Edward gingen James afleiden en ik, ik moest de wacht houden bij Bella’s huis, leuk. Toen iedereen vertrokken was rende ik door het was naar Bella’s huis, om Charlie, haar vader te beschermen. Ik klom in een boom met uitzicht op het huis. Hier bleef ik een tijdje in zitten totdat Esmé en Rosalie terug kwamen en vertelde dat Bella is weggelopen van Jasper en Alice.