The Dairy & Story Of Fred Weasly [Deel6]

Fred Wemel ~

Oh my god, ik heb vandaag een prachtig meisje ontmoet. De zus van Kruml, jah zijn zusje. Ze kwam binnen stormen tijdens het bal, omdat ze haar bezem kwijt was, en volgens haar had Kruml hem dus jah. Man je had Angelique haar kop moeten zien, ah jah je bent een dagboek dat kan niet maar jah. Die was kwaad. Gewoon omdat ik met iemand anders aan het dansen was. Wat kan ik er aan doen, zij is gewoon mijn bf. En niets meer zoals George altijd denkt, ik denk dat hij dat na deze avond wel weet. Eindelijk.
Ik leg mijn dagboek weg en kijk naar de bovenkant van het hemelbed waar ik in lig. ‘Jij zag Hanna wel zitten he’ hoor ik iemand zeggen. Ik kijk even naar de plek waarvan het geluid afkomstig is en zie George en Leo staan. ‘Hoe bedoel je dat nu weer?’ vraag ik terwijl ik mijn benen over de rand van het bed zwaai en me recht zet. ‘Gewon hoor, de manier hoe je naar haar keek’ begint mijn broer. ‘En nog veel meer’ zegt Leo. ‘En dan ik zie haar toch niet meer’ zeg ik en ik ga voor hun staan. ‘Volgens mij wel’ zegt Leo. ‘Hoe bedoel je’ vraag ik. Leo haalt iets achter zijn rug vandaag. ‘Dit moest ik je geven’ en hij geeft het aan mij. Als gek plooi ik het papiertje open. En ik begin te lezen.
Hey, Hanna hier he.
Ik wil zeggen dat ik genoten heb vandaar straks, eindelijk is een lieve en aardige jonge die me niet zo hard probeert te versieren. Maar euh zie ik je morgen weer?? Ik hoop eigenlijk van wel.
Liefs, Hanna
Ik kijk naar Leo en George die een nieuwsgierige blik hebben. ‘Wat stond er in’ nou jah dat is echt een typische vraag voor mijn broertje. ‘Dat ze me morgen wilt zien, nog een vraag’ en ik kijk de twee aan. ‘Wat ga je doen’ en deze keer kwam de vraag uit Leo’s mond. ‘Gaan natuurlijk, waarom zou hij niet gaan’ en mijn twin kijkt Leo raar aan. ‘Ik zou toch even goed niet kunnen gaan’ zeg ik. ‘En zo’n meisje laten schieten, broertje voel je je goed?’ vraagt George. ‘Het is broer ik ben ouder’ zeg ik en ik ga met mijn hand door Georg zijn haar. ‘Maar ik groter’ zegt hij en hij probeert zijn haar weer goed te doen. ‘Zou je niet beter voor de spiegel gaan staan’ zeg ik. En natuurlijk zoals verwacht staat George in 1, 2, 3 voor de spiegel.
‘Precies een meisje’ hoor ik Leo zeggen. Ik schiet in de lach. ‘Waarom lach je??’ vraagt mijn tweeling die in de spiegel kijkt om te zien wat ik aan het doen ben en zichzelf kan zien om zijn haar goed te doen. ‘Je hebt daar wel een punt hoor inderdaad hij is precies een meisje’ zeg ik tegen Leo. En deze keer heeft George het wel gehoord. ‘Hahahaha, maar euh zeg Fred wat doe je morgen aan als je naar Hanna gaat?’ zegt hij en hij doet zijn haar nu helemaal goed en draait zich dan terug om. ‘Gewoon kleren, je denkt toch niet dat ik in mijn blootje ga zeker’ zeg ik en ik trek een wenkbrauw omhoog. ‘Nee dan loopt ze gillend weg’ zegt Leo droog. ‘Jah dat zie ik nog gebeuren maar dan zou dat bij George zijn en niet bij mij’ zeg ik. ‘Jullie zijn een tweeling, een tweeling die we soms niet uit elkaar kunnen houden dus euh jij ziet er wel het zelfde uit he’ zegt Leo en hij kijkt mij raar aan. ‘Wie zegt dat dat bij ons niet verschillend is??’ vraag ik. ‘Nee ik weet dat niet, maar kom laat maar’ zegt Leo met al een beetje een rode kop. En ik zie dat hij naar beneden gaat, dus naar de leerlingenkamer. ‘Zeg broertje ik kruip in mijn bed he’ zeg ik. ‘Jah is goed, ik nog niet, morgen’ en George gaat de kamer uit. Ik laat me terug op het bed vallen, en kijk terug naar het bovenste van het hemelbed na een tijdje zo gekeken te hebben, val ik in slaap, met mijn kleren aan.