Papa ?

"Bam !"ik zie mijn hele leven aan me voorbij flitsen."Ben ik dood ?Geen idee. Nou nu ik hier toch ben kan ik net zo goede vertellen hoe ik hier terecht ben gekomen. Het was op donderdag"Pap !"roep ik terwijl ik het huis binnenkom. Het huis wat altijd gehult was in geluk en blijdschap was nu kaal en leveloos."Pap !"roep ik ,maar ik krijg geen antwoord. Snel loop ik naar boven de trap op. Een gevoel van angst bekruipt me maar ik schudt me hoofd."Pap is vast naar de winkel gegaan of op visite bij de buren(die hebbben net een zoontje gekregen)"bedenk ik me snel ,maar toch loop ik naar de slaapkamer van mijn ouders. Ik schrik me rot wanneer ik een gedaante met een zwarte cape aan de rand van mijn oudders bed zie staan. De gedaante kijkt me even aan met zijn bloedorstige ogen die vol schieten met blijdschap en verdriet. Het bezorgt me een misselijk gevoel. Toen wees de gedaante naar mijn ouders bed waar mijn vader in lag te slapen en verdween. Snel loop ik naar mijn vader."Pap !"roep ik. Geen reactie. Ik begin hem wakker te schudden ,maar geen reactie."Pap !"roep ik weer. Snel pak ik het glas wat op zijn nachtkastje staat."Plons."ik gooi de hele in inhoud van het glas in zijn gezicht ,maar er komt geen reactie."Nee"gaat er door mijn hoofd heen. Ik leg mijn oor op zijn borstkast ,maar er was geen vertrouwde hartslag zoals normaal. Snel ren ik de trap af naar de keuken en pak de telefoon. 112 toets ik in."Mijn vader heeft geen hartslag."roep ik door de telefoon wanneer er wordt opgenomen."Rustig maar. Wat is je naam ?"vraagt een vriendelijke stem."Diane thánatos."beantwoort ik iets je rustiger."Oké."zegt de stem weer. Je weet wel dan moet je het hele verhaal vertellen en dan nog eens aan de ambulance en dan komen ze je huis binnen. Ik wijs de mensen snel de weg en bel mijn moeder op."Waaah !Mam je moet naar huis."schreeuw ik keihard door de telefoon en hang op. Binnen 2 minuten was mijn moeder thuis."WAt is er aan de hand ?"vraagt mam met een verhit gezicht."Pap."zeg ik en wijs naar boven dat was het enige wat ik over mijn lippen krijg. Snel rend mam naar boven. Ik volg haar. Mijn moeder rent de kamer in en kijkt naar de abulance medewerers. Er wordt veel gepraat en ik blijf in het hoekje van de kamer staan realiserend wat er is gebeurd.
(je kan binnen een week het vervolg lezen)