Key

De vochtige harde vloer voelt koud onder mijn blote voeten. Ik loop verder de gang in, waar het steeds kouder wordt en ik begin te rillen. Ik hoop dat ik de goede keuze maak door naar het geluid toe te gaan. Nadat ik een bocht ben omgegaan zie ik een trap. Even twijfel ik of ik verder moet gaan, maar dan hoor ik het geluid weer, dat klinkt als een zacht gekreun, en daal de trap af. Onder aan de trap is een dikke houten deur. Ik trek aan de hendel maar hij zit op slot. Plotseling hoor ik geluiden boven me.
“Hoe kan ze nou ontsnapt zijn!” schreeuwt een mannenstem kwaad.
Dan hoor ik het geluid van een vrouwenstem, waarschijnlijk van de vrouw.
“Ga haar godverdomme zoeken en zorg dat ze dit niet na kan vertellen!” schreeuwt de mannenstem, die me vaag bekent voorkomt. Dan wordt het weer stil. Ik schrik op als ik het gekreun weer hoor. Het komt vanachter de deur. Ik trek nog een keer aan de deur. Hij zit echt op slot. Snel ren ik terug de trap op. Er moet ergens een sleutel zijn. Snel check ik de muren. “Laat hier alsjeblieft een sleutel hangen” fluister ik. Het valt me op dat ik de laatste tijd wel erg veel in mezelf praat. Aan de muren hangt geen sleutel. Weer hoor ik het gekreun. Ik zucht en zet de kaars weer terug in de kandelaar, maar ik duw iets te hard, waardoor de hendel naar beneden schiet. Achter de kandelaar verschijnt een nisje. In het nisje ligt een sleutel. Ik kijk naar boven. “Dank u wel” fluister ik. Ik mag dan wel niet geloven, maar hier mag ik toch even voor bedanken. Snel pak ik de sleutel en loop de trap weer af. Ik steek de sleutel in en slot en draai de deur van slot. Langzaam gaat de deur open en ik steek mijn hoofd om de deur. “Hallo?” fluister ik zacht.