Hoofdstuk 3.

Denise p.o.v
we waren bijna bij Ryan. Toen we zijn straat in liepen stond hij al buiten te zwaaien. Hij kwam in slow-motion op ons afgerend. "wat doe je?" vroeg ik lachend. "dat is voor het dramatische effect" zei hij. Ik knikte. Soms spoorde Ryan echt niet. We liepen met zijn vieren naar binnen. Toen we bij Ryan op zijn kamer waren lieten ik en Laura ons op zijn bed neervallen. Ryan had een super geweldig bed, het lag geweldig. "Ryan, we houden van jou bed" zei Laura. "je wilt niet weten wat ik daar allemaal in doe" zei Ryan met een wenkbrauw wiebel. "wat, eeh" zei ik en ik sprong op. "wat nou eeh, ik slaap daar alleen maar in hoor" zei Ryan lachend. "met jou weet je het maar nooit" zei ik en ik ging op zijn bureaustoel zitten. Laura zat nog steeds op Ryan's bed. Chaz ging naast haar zitten. Ryan zette zijn xbox aan. "niet weer dat ding" zei ik lachend. "we moeten ons record verbreken" zei Chaz. Ryan knikte. "en wij dan?" zei Laura. "jullie kunnen doen wat jullie altijd doen" zei Ryan. "Lau, ga je mee? Gaan we de stad in" zei ik. We stonden op. "tot straks" zeiden we en we liepen weg. We liepen richting de stad. "hoe zit het tussen jou en Chaz" zei ik toen we er bijna waren. Ze haalde haar schouders op. "kom op, jullie vinden elkaar leuk, maar durven het niet toe te geven" Laura knikte. "ik weet zeker dat Ryan en Chaz nu hetzelfde gesprek voeren" zei ik lachend. We liepen Starbucks binnen. "wat wil jij?" we gingen zitten. "Cocoa Cappuccino" zei Laura. "ik neem een Caramel Macchiato" zei ik. "die neem jij altijd, hea" Ik knikte. "ik hou van een Caramel Macchiato" zei ik verlekkerd. Laura schudde lachend haar hoofd. "ik ga even bestellen" zei ik en ik legde mijn tas op tafel, en haalde mij portemonnee eruit. ik liep naar de kassa om te bestellen. "hallo, kan ik u helpen?" vroeg een meisje van ongeveer mijn leeftijd. "een Cocoa Cappiccino en een Caramel Macchiato" zei ik vrolijk. Ze gaf me ons drinken en ik betaalde. Toen ik terug liep naar het tafeltje zat Laura te bellen, maar toen ik goed kek zag ik dat ze met mijn telefoon aan het bellen was. "gaat het goed?" vroeg ik lachend. Ze knikte en begon allemaal gebaren te maken. "ja, ik kan nu wel doen alsof ik je begrijp, maar dat doe ik toch niet" zei ik. Laura begon te lachen en ik pakte mijn telefoon terug. "hallo, met Denise" zei ik. "met een jongen die je verschrikkelijk mist" klonk Justin's stem. "Justin" zei ik en ik kreeg een glimlach op mijn gezicht. "is het gezellig bij Starbucks?" vroeg hij. "ja, maar als jij er bent nog gezelliger" zei ik. "tja, over een paar weken ben je gewoon voor een hele lange tijd bij me" zei hij. "ik kan niet wachten"