5. You're not like them

Even later Hermelien kwam naast haar zitten samen met 2 jongens. 'Hey Olette.' Olette keek naar Hermelien. 'Hoi. Hoe is het?' De monden van de jongens vielen open. De jongen met rood haar staarde haar aan. 'Goed hoor. Met jou?' Olette knikte. 'Wie zijn hun?' Ze keken haar nog steeds met open mond aan. 'Proberen jullie vliegen te vangen? Want het lukt denk ik goed.' Grinnikte ze. 'Dit is Ron Wemel,' Ze wees naar de jongen met het rode haar. 'En ik denk dat je wel weet wie hij is.' Ze keek naar de jongen met het zwarte haar. 'Nee. Hoe heet je?' Hermeliens mond viel ook een beetje open. 'Ik ben Harry, Harry Potter.' Olette knikte. Wacht eens! Hadden ze het niet over hem die ene keer? 'Ik hoorde Draco over je praten, en ik herkende je naam van een chocostikker. Waarom sta je eigenlijk op een stikker?' Ze keken haar verbaast aan. Ron had nog steeds zijn mond open staan. 'Weet je dat niet?' Vroeg Ron. Olette schudde haar hoofd. 'Hij heeft jeweetwel verslagen, en heeft hem zien herrijzen.' Olette knikte. 'Wist ik niet.' Zei ze alleen maar. Ze wist het natuurlijk wel, maar niets over Harry Potter. 'Weet je dat niet?!' Riep Ron. 'Het mag ook wat stiller Ron.' 'Hoezo weet je dat niet? Hij is het gespreksonderwerp bij de meeste mensen.' Zei Hermlien. Olette hield haar schouders op. 'Ik heb nooit van Harry Potter gehoord. Alleen op een chocostikker. Maar ik weet wel wat van jeweetwel.' Harry was de hele tijd stil gebleven. 'Gaat het wel een beetje?' Vroeg ze. Hij knikte. Ze zag dat er op zijn hoofd een litteken zat. 'Hoe kom je daaraan?' Weer viel de mond van Ron open. 'Hoe komt het dat je niets weer van Harry en dat je in Zwadderich zit? Je hoort daar overduidelijk niet thuis.' Ze zuchtte. Alsof ze dat niet wist. 'Sorry, moet weg. Zou Draco en Blaise helpen met hun huiswerk.' Ze stond op, zwaaide naar hun en liep de bibliotheek uit.

Hermelien keek naar Harry en Ron. 'Zei het toch, ze is anders. Op een goede manier natuurlijk.' Ron knikte. 'Waarom zit ze bij Zwadderich? Ze hoort daar totaal niet.' Harry had nog niks gezegt. 'Gaat het wel Harry?' Vroeg Hermelien. 'Ja. Ik vind het alleen een beetje vreemd. Ze is te aardig om een Zwadderaar te zijn.' Het was even stil. 'Misschien heeft Marcel een idee. Hij is samen met haar naar de les gegaan.' Zei Hermelien. Ron en Harry stemde in en gingen opzoek naar Marcel.
Ze vonden Marcel uiteindelijk buiten bij het meer. Hij deed zijn huiswerk. 'Hey Marcel!' Riep Ron. Marcel draaide zich om en glimlachte naar iedereen. Harry en Ron gingen rechts van hem zitten en Hermelien links. 'Hey Marcel. Jij liep toch van de week met Olette?' Vroeg Hermelien. Marcel knikte. ''Heeft ze iets gezegd wat je opviel?' Zei Ron. Marcel knikte weer, 'Ze was heel erg aardig. Ze zei 'Sorry' tegen me. En ze was heel erg aardig en beleefd.' 'Dat wisten we al,' Zei Harry. 'Toen ik haar vroeg waarom ze in Zwadderich zat zei ze dat ze alleen op Zweinstein mocht komen als ze in Zwadderich zou zitten.' Het was even stil. 'Waarom?' Vroeg Harry. Marcel hield zijn schouders op. 'Oké. Bedankt Marcel.' Zei Hermelien. Ze stond op en Harry en Ron stonden ook op. 'Tot zo.' Zei Harry. Marcel knikte en ging verder met zijn huiswerk.

Olette was Draco en Blaise aan het helpen met hun huiswerk. 'Kunnen we het niet gewoon overschrijven?' Klaagde Blaise. 'Nee. Je moet het eerst begrijpen.' Antwoordde ze. 'Kun je ons dan dit nog eens uitleggen?' Vroeg Draco. Hij wees naar zijn boek en Olette knikte.
Ze hielp hun tot het avondeten. 'Ga je niet mee mee?' Vroeg Draco.Ze schudde haar hoofd. 'Heb geen honger.' Draco en Blaise keken elkaar even aan maar knikten toen en gingen weg. Daar zat ze dan, alleen samen met Denn. 'Hey Denn, denk je dat ik gek begin te worden?' Denn sprong bij haar opschoot en rolde zich op om te slapen. 'Daar krijg ik geen antwoorden van.' Ze stond op met Denn in haar armen en ging naar de slaapzaal.