WS ~ 66

(Nyree)

Er was heel wat gebeurt de afgelopen drie maanden. De jongens moesten af en toe weg voor meestal een weekje, ik kon weer helemaal normaal stappen (Halleluja!) ook al had ik nu wel een zwakke knie en als ik ging sporten of lange afstanden deed moest ik nog steeds een steunverband draaien, maar dat nam ik er graag bij.

Met mijn vader ging het steeds beter en ik ging twee dagen in de week bij hem langs. Ik wou niets meer te maken hebben met mijn moeder en die Stefan van haar. Simone ging niet meer langs en ze wist ook helemaal niet dat ik terug was en dat wou ik zo houden. Ze verdiende het gewoon niet om aandacht te krijgen.

Ik was terug beginnen studeren omdat ik me nuttig wou maken en ik mijn diploma secundair onderwijs het laatste jaar nog moest afwerken. Binnen een maand zou ik mij examens gaan doen en ik was freaking nerveus. Als ik niet afgeleid werd door Tom, Bill, Georg of Gustav zat ik met mijn neus in mijn boeken of staarde ik gewoon naar Simone als ze aan het schilderen was. Daar werd ik rustig van als ik even genoeg had van de leerstof.

Maar dat alles was niet het enige wat gebeurt was. Ik was al die onwetendheid over hoe het tussen Gustav en mij zat beu aan het worden dus toen we eindelijk eens alleen waren had ik hem gekust en gevraagd hoe het nu eigenlijk zat en overmorgen zijn we al een maand samen! Het was zo aaah! Hij was zo’n schatje!