*~21~*

21.
Samen graaide ze door de lijken en bergen kleding. Plots hoorde ze een deur open gaan. Itachi keek op en trok Ayumi mee achter één van de bergen kleding en lijken. Itachi die zijn evenwicht niet kon houden viel achterover met Ayumi in zijn schoot. Een donkerrode blos verscheen er op hun gezichten. “Ik heb trek” blijkbaar was Zetsu binnen gekomen. “Wacht ik ruik iets” Zetsu’s witte en zwarte kant spraken tegen elkaar. “Wat ruik je ?” Sprak Zetsu’s zwarte kant. “Ik ruik iets levends” Zetsu liep verder de kamer in. De twee jongeren zaten nog steeds achter de berg. Beidde probeerde ze zo weinig mogelijk geluid te maken. “O, volgens mij zie ik het al. Er zijn twee Akatsuki leden in mijn kamer.” Gromde Zetsu’s zwarte kant. Hij liep met grote stappen richting de berg met kleding. En net op het moment dat de twee weg konden kruipen tilde hij ze op. “Wat doen jullie in mijn kamer, en beter nog waarom lieten jullie je zo gemakkelijk vinden” Zetsu’s zwarte kant sprak nog steeds. Itachi en Ayumi zeiden niks en hadden nog steeds een diepe blos op hun wangen. Nee !! ik had Zetsu niet eens aanhoren komen. Ik had alleen oog voor Ayumi. Itachi keek beschamend naar beneden.

Plots begon Zetsu te lachen en zijn witte kant sprak. Zijn stem was nu veel lichter en rustiger, veel vriendelijker. “Aan jullie blos te zien vinden jullie elkaar wel een beetje leuk” De twee jongeren begonnen nog dieper te blozen. En Zetsu zette de twee op de grond. “Maar dat verklaard niet waarom ze onze kamer waren.” Zetsu’s zwarte kant sprak en wees in de richting van de twee. “J-j-j-ja k-kijk dat i-is toevallig een g-grappig v-verhaal.” Stamelde Ayumi. Ze hinkte een beetje van het een naar het andere been. En lachte nerveus. “We hadden geld nodig en aangezien jij al het kleding met spullen toch gewoon op een hoop gooit, dachten we dat we wel wat konden meenemen.” Itachi keek Zetsu aan. Zetsu knikte. Hij had toch nooit wat nodig. “Oké”. De twee jongeren slaakte een zucht van opluchting en gingen weer verder opzoek naar waardevolle dingen. Na kwartiertje rende ze beidde smachtend naar verse schone lucht de kamer uit. Ze hadden alles in de zakken van hun cloak gepropt. Ze haalde een paar keer diep adem en keken elkaar toen aan. Opnieuw verscheen er een blos op hun gezichten. Plots hoorde ze een soort van gegiechel achter hun. Geschrokken draaide ze zich om. Deidara en Hidan stonden achter hun allebei met een grote glimlach. “Waarom zijn jullie zo rood, un ??” Beidde keken ze nieuwsgierig naar het rode stel. Plots werd Hidan gezicht heel serieus. “Betere vraag. What the F*cking H*ll zit er in jullie zakken. ??” Hidan had al een paar stappen in hun richting gezet. “Niks” zei Itachi. Maar opdat moment rolde er een euro uit de zak van Ayumi. “What the F*ck !!” Hidan’s mond zakte open. Ook Deidara wees er naar. “Hebben jullie Kakuzu beroofd, un !!!??” Beidde schudde ze hun hoofd. Ayumi trok Itachi mee op het moment dat ze zag dat hij begon te rennen. “Jullie F*cking roodhoofden kom hier. Of kunnen jullie niet delen” Hidan en Deidara rende achter de twee aan. Ze rende door de hele basis. Door elke gang. Op het moment dat Itachi en Ayumi een hoek omrende zagen ze Kisame. Hij keek met grote ogen naar de twee jongere die langs rende. Op het moment dat hij Hidan er achter aan zag komen begon hij gemeen te grijnzen. Hij stak zijn voet uit en zag hoe Hidan drie meter door de lucht vloog om vervolgens een eind verder op de grond terecht te komen. Lachend liep Kisame verder zonder nog om te kijken.

Itachi trok Ayumi zijn kamer in zodra die in zicht kwam. Hij trok de deur dicht en deed hem op slot. Hijgend stonden ze naast elkaar. Itachi voelde Ayumi tegen haar aanleunde. Een blos ging over zijn gezicht. Hij had al zolang geen liefde gevoelt voor iemand op deze manier. Hij begon haar leuk te vinden. Echt leuk.


reacties asjeblieft