1.

Justin's p.o.v.

Woehoe! Optreden in mijn geboortestad, zo cool! Maar ja, ik ben gewoon zelf c-
"Justin, je hebt nog 10 minuten!" onderbrak Scooter mijn gedachten. "Sure, Scoot." antwoordde ik met een ondertoon die vertelde dat hij me stoorde. Mijn moeder mompelde iets wat op 'goh, wat is hij veranderd' moet lijken.
Ik liep naar Kenny toe. "Hi Justin!!" begon hij heel happy. Ik daarentegen zei heel droog: "Yeah whatever. I want a lollipop." Gelukkig had hij er één op zak en ik begon te zabberen aan mijn schatje. Mmh, mmh, lekker! Net op het moment dat ik het stokje had weggegooid moest ik opgaan.
Ik hoorde de presentator eerst nog zeggen: "When I say Justin, y'all say Bieber. Justin!" "Bieber" deed het publiek mee. "When I say One, y'all say Time. One!" "Time" antwoordde het publiek weer. Heerlijk als mensen je zo fantastisch vinden.. Ik liep op en begon 'One Time' te zingen.
Net op het moment dat ik de zin 'She makes me happy' aan het zingen was, nam ik mijn pet van mijn hoofd en gooide hem het publiek in. Natuurlijk schreeuwde iedereen en probeerde alle meisjes hem te vangen. Ik zag 2 meisjes met hun hoofd tegen elkaar botsen. "Auw, that's painful." dacht ik, maar ik zong gewoon verder. Eén van de 2 meisjes begon gewoon te vechten met het meisje naast haar dat aan haar haar begon te trekken, maar de andere viel kei hard op de grond. "Hey stop the music!" riep ik. Ik vervolgde mijn zin: "Girls stop fighting there's a girl next to you on the ground!" Ik sprong van het podium en rende naar het meisje dat ondertussen in een plas bloed lag.
Kenny, Scooter en mijn moeder kwamen naast me staan. En in de zaal was het muisstil. Ik nam mijn BB -voor de mensen die dat niet weten, dat is een BlackBerry- en draaide het nummer van de ambulance. Toen ik neerlegde flipte ik tegen mijn fans: "Hey everybody stop staring!! GET OUT!!"
Geschrokken van mijn reactie liepen alle fans snel weg terwijl sommigen er wat langer over deden omdat ze nog wat wilden staren naar ons, maar vooral naar mij, wat me ontzettend irriteerde.
"Everything will be okay." fluisterde ik naar het meisje terwijl de tranen me in de ogen prikten.
Ondertussen was de ambulance er. Ze namen haar mee en zeiden dat ik hun mocht volgen met mijn auto. Ik protesteerde meteen en brulde bijna dat ik bij haar zou blijven. Na even kibbelen kwam Scooter tussen die zei: "Euhm.. Hallo mensen?? Hier ligt een meisje dat zo goed als dood aan het bloeden is en jullie zijn over en auto aan het kibbelen?!"
Ik gaf gelijk aan Scooter en de ambulancier liet me toch maar meegaan met het meisje.

---

Wat vonden jullie ervan? Eerste hoofdstukjes zijn altijd slecht, toch?
Toch hoop ik op KUDO'S en REACTIES en ABO'S *hinthint*

Lees ook mijn andere story; Unexpected