Dead

jane had lekker gekookt die dag.ik vertelde wat ik allemaal had gekocht en dat ik nog een gitaar nodig had.hij vertelde me dat er binnenkort een rommelmarkt was en dat we daar wel één zouden vinden."zeg waarom moet jij niet naar je werk"vroeg ik nieuwsgierig."omdat ik verplicht verlof heb".
"jane,wat is er aan de hand?jij laat je nooit afschepen door verplicht verlof"."nou vat het niet verkeerd op maar de CBI vind dat ik niet moet gaan werken als jij er bent.anders ontslagen ze me"."dus"?"dus ik moet wegblijven tot we een onderkomen voor je hebben of tot ik je officieel heb geadopteerd".daar schrok ik best wel van."ge..adopteren"?"ja,het zal wel moeten als ik mijn baan wil houden.wat is er?zou je ongelukkig zijn als je bij mij woont"vroeg hij bezorgd.ik zei niets.kwestie van niets verkeerd te zeggen.jane kwam troostend naast me zitten."mijn broer zei altijd dat ik geadopteerd was.hoe zou het met hem zijn"?jane zijn gezicht betrok op dezelfde manier als toen ik naar mijn ouders heb gevraagd."o nee".jane zei niets.hij keek alleen maar.maar dat was al genoeg."we hebben zijn lichaam vandaag gevonden".ik wist dat hij nog iets voor me verborgen hield."jane,er is nog iets he"."nee".hij kan dan wel alles zien en alles heel goed faken maar ik wist dat hij loog.hij zuchtte."er stond een boodschap voor jou op zijn rug.er stond;ik krijg je nog wel.samen met jane"."hoe kwam hij aan de 'inkt'"vroeg ik stilletjes.bang dat ik het antwoord al wist."wat denk je"?ik dacht niets meer.ik was buiten westen.ergens waar een pijn als deze niet bestond.