Never Say Never-Justin Drew Bieber

Shadeny
ik loop huilend door de straten van canada(stratford) ik liep in gedachten over de ruzie die ik net had gehad met mijn ouders, ze waaren zo boos geworden over dingen die ijgenlijk nergens op slaan. ik had mijn iphone 3 mee gepakt van tafel en mijn ipod ik zette mijn ipod maar aan,justin bieber kwam op het scherm te staan Never Say Never galmde er door mijn hoofd. ik zong zachtjes mee en liet mijn traanen maar op de vrije loop tot dat het ineens zwart voor mijn ogen werd en ik met een klap op de grond kwam ik was blijkbaar tegen iets of iemand op geknald dat kon niet anders omdat ik tog niet op zat te letten. ik hoorde jongens stemmen die ene stem kwam me bekend voor maar wie het was wist ik niet ik hoorde hem zeggen dat ze naar de dokter moesten. ik wouw wat zeggen maar ik had er de puf niet voor
mijn ogen wilden ook niet open en ik begon zachtjes aan ook niks meer te horen.

justin
ik reed door de straten van stratford. ik had mijn muziek aan willow smith was op de radio met i whip my hair back and forth ik zong met volle teugen mee. tot ik ineens een harde klap hoorde. ik had iemand aan gereden ik rende mijn auto uit waar bij ik bijna me broek verloor en zag een meisje liggen ze was bewusteloos ryan en chaz waaren ondertussen ook maar is uitgestapt om te kijken wat er was. ze moet vlug naar de dokter we tilde haar heel voorzichtig op en zette haar in de auto achterin bij chaz. ik reed zo hard als ik kon naar de 1e hulp en daar vroegen ze wat er was gebeurd eenmaal alles uitgelecht moesten we wachten ze werd nu onderzocht de dokter kwam op ons afgelopen. hij zij dat ze haar onderarm had gebroken en een hersenschuding had SHIT! riep ik. o pardon sorry zij ik daarna. is ze al wakker vroeg ik? ryan en chaz keeken me raaar aan. ik had nog steets geen antwoord gehad op mijn vraag ik zwaaide voor de dokter zijn ogen en vroeg nog is is ze al wakker? uuu uu nee was zijn antwoord ze licht in comma. mijn ogen werden groot. ze kan wel ieder moment bij komen. pfff dat was weer wel een opluchting of niet? nouja nu moest ik nog gaan vertellen aan haar wat er precies was gebeurd warschijnlijk zal ze me dit niet in dank afnemen. ik was zo ver in gedachten dat dit keer de dokter voor me neus stond te zwaaien met zijn armen. ooo huh was mijn geniaale antwoord, meneer ik vroeg u wat. ooo eeeh wat dan? ken je dit meisje? eeh nee, hoezo was mijn antwoord. omdat wij ook niet weten wie ze is. ik keek chaz en ryan aan eeh jongens? jaa justin was hun reactie. weten jullie wie dit meisje is? chaz en ryen keken elkaar aan en schudde hun hoofd toen. ee nee meneer de eeh dokter wij weten het ook niet. de dokter ging allemaal vraagen stellen. chaz ryan en ik waren onder tussen maar bij haar gaan zitten, toen ineens haar ogen zwak open gingen en ze kniperde en keek een beetje wazig rond. waar ben ik? vroeg ze, en wie zijn jullie?

dit is mijn 1e verhaal en ik hoob dat jullie hem leuk gaan vinden ik zal hem goed laten eindigen maar dit verhaal zal voorlopig nog niet eindigen want we zijn pas bij hoofdstuk 1