But, why??

Ik speel wat met het touwtje van mijn trainingsbroek als de deur open gaat. De vrouw komt binnen. Ze laat haar ogen ongegeneerd over mijn lichaam glijden en knikt goedkeurend. "meekomen" blaft ze. Snel loop ik de badkamer uit. Als we midden in de kamer staan draait ze zich om. "Heb je honger?" vraagt ze. Ik knik en mijn maag knort. "Blijf staan" beveelt ze en ze loop naar het nachtkastje. Ze maakt de la open en ze pakt er wat uit. Ze sluit de la weer en loopt weer naar mij toe. Ze pakt mijn polsen en klikt ze in de handboeien."W..wat, waarom?" stamel ik. De vrouw antwoordt niet en sleurt me mee de kamer uit. We lopen een aantal gangen door en de vrouw stopt voor een mooie deur. Ze opent hem en duwt me naar binnen. In de kamer staat een tafel vol met eten. Het water loopt me in de mond als ik mijn ogen over de tafel laat glijden. Er staat zo veel. Vlees, brood, vis, wijn. De vrouw trekt me mee en zet me op een stoel. Ze maakt mijn handboeien los en knikt naar de tafel. Meteen val ik aan. Zo snel als ik kan prop ik het eten in mijn mond, afgewisseld met slokken wijn en water. De vrouw zit tegenover me aan tafel en raakt zelf niets van het eten aan. Als ik uitgegeten ben zak ik tevreden achterover. De vrouw staat op en geeft me een servetje. Ik veeg mijn mond af en de vrouw doet mijn boeien weer om. Ze brengt me weer terug naar de kamer met het reusachtige hemelbed. “Blijf hier en waag het niet te ontsnappen”zegt ze streng. “Maar, wat doe ik hier?”vraag ik. “Ja, dat vraag ik me ook af”zegt de vrouw. “Jij sloop rond in de tuin.” Ik sla mijn ogen neer. “Maar…” stamel ik “Waarom moet ik hier blijven?” Het blijft stil en even ben ik bang dat de vrouw gewoon weg is gegaan maar als ik opkijk staat ze nog steeds in de kamer. “Je blijft hier tot de baas vanavond komt, die mag beslissen wat hij met je doet.” Met die woorden loopt ze de kamer uit. Verslagen zit ik op het bed. Baas? “Wacht!”roep ik. “Mogen mijn handboeien niet af?” Ik luister maar het blijft stil. Ik zucht en ga op het bed liggen. Ik sluit mijn ogen en langzaam zak ik weg in een diepe slaap.

Ik word wakker en rek me uit. Ik vervloek mijn stomme handboeien en ga rechtop zitten. Ik wrijf in mijn ogen en loop naar het raam. Ik staar naar buiten. Ik zit op de begane grond, maar alsnog is het raam zeker op 4 meter hoogte. Aan deze kant van het huis is de tuin veel lager. Ik voel aan het raam, maar het zit op slot. Geen kans op een ontsnapping. Ik draai me weer om en kijk de kamer rond. Ook in de kamer zelf is er geen kans op ontsnappen. Ik loop naar de badkamer en staar naar het plafond. Er zit een luchtrooster. Zou ik daar in passen? Ik ga op het toilet staan en voel aan het luik. Het zit vast met schroeven. Ik bedenk me dat in nog een speldje in mijn haar heb. Ik haal het uit mijn haar en zet de punt van het speldje in de kop van de schroef. Eén voor één draai ik de schroeven los en trek het rooster naar beneden. Ik staar in het gat. In films zijn de schachten altijd heel schoon, maar deze schacht ziet eruit alsof al het stof van de wereld erin ligt opgeslagen. Ik zucht en haak mijn handen om het luik. Ik probeer me op te trekken maar mijn armen zijn niet sterk genoeg. “Fuck!”zeg ik en ik laat me weer zakken. Ik kijk nadenkend om me heen. Dan haal ik alle kussens van het bed en stapel ze op het toilet. Ik draai de deur van de badkamer op slot en zet de douche aan. Zo lijkt het net alsof ik sta te douchen. Ik klim op de stapel kussens, wat moeilijk gaat omdat mijn handen nog steeds geboeid zitten, en hijs mezelf in het gat. De schacht is zo smal dat ik nog op mijn buik kan tijgeren. Ik kijk nog een keer naar beneden, de badkamer in, en begin dan te tijgeren.